Het zit er op!

Het is onze tweede keer in Chiang Mai, de tweede stad van Bangkok, met 2 miljoen inwoners. Toch voelt Chiang Mai niet echt als een miljoenenstad. De oude binnenstad is een vierkant ingesloten tussen vier muren. Ons hotel is net erbuiten. Heel overzichtelijk allemaal. In het oude centrum alleen al zijn zo’n 40 tempels. Onbegonnen werk om alles te bezoeken en om eerlijk te bekennen na vier weken Thailand word je soms ook een beetje tempelmoe. Geen Aziatisch land heeft zoveel tempels als Thailand. In Thailand zijn er ruim 41.000. We doen dus alleen de drie allermooiste en dan zien we wel verder. We gaan uiteraard lekker op de fiets en zonder bagage is dat ook heerlijk fietsen. We bezoeken de Wats Pra Sing, Chiangman en Chedi Liang

In de Wat Chiangman staan twee hele oude boeddhabeelden. Ze zijn heel klein, maar de een is 2700 jaar oud en de ander 1800 jaar oud. Erboven hangt een pijpje waar water uit zou moeten komen. Volgens oud gebruik stroomt er af en toe water over de twee beeldjes, waarna het wordt opgevangen voor de gelovigen, die dat dan vervolgens opdrinken. Toch eens even goed kijken. Nou, het pompje voor het water werkt zo te zien al een heel tijdje niet meer hoor.

Bij de Wat Pra Sing staan wassen beelden van monniken die zo griezelig echt lijken, dat je het idee hebt dat ze zo kunnen opstaan. 

Chiang Mai is gezellig druk met vele westerse toeristen. Afgelopen weken hebben we bijna geen toeristen gezien. Ze waren echt op één hand te tellen. Hier zien we de bekende wereldreizigers weer: mannen met baard en een knotje en in een Alibaba broek en bij voorkeur op teenslippers. De vrouwen ook vooral in Alibaba broeken maar met een kruis net boven de enkels. En eigenlijk loop je voor gek als je niet een doodshoofd, draak of naam van je eeuwige liefde op je arm of been hebt getatoeëerd. Ook hangt het hier vol met die dunne katoenen flodderbroeken, veelal met olifantenopdruk. Heerlijk om in te lopen in de warmte. We hebben die broeken onze hele reis niet gezien. Ze worden dus alleen maar voor de toerist gemaakt en verkocht. De Thaien zelf willen er zelf waarschijnlijk niet in gezien worden. In Nepal verkopen ze precies dezelfde olifantenbroeken. Als wij daar zeggen dat ze uit Thailand komen, blijven ze grondig ontkennen. “O no sir, real Nepal” Wij weten ondertussen wel beter. 

De middag brengen we door aan het zwembad. Nog een beetje relaxen voordat het gewone leven weer begint. Morgenmiddag gaan we de fietsen inpakken. Gelukkig kunnen we hier twee dozen uit het magazijn gebruiken. Toch maar even gecheckt of de taxi is geregeld. We worden namelijk zaterdagochtend om 03.45 uur opgehaald. Dan maar hopen dat ook onze chauffeur zich niet verslaapt.

We kijken terug op een heerlijke relaxte fietstocht. “Relaxed?”, horen we jullie denken. Ja hoor, dit vonden wij behoorlijk relaxed. Thailand is een heel fijn land om in te reizen en dus ook om te fietsen. We hebben nergens het gevoel gehad dat het onveilig of gevaarlijk was. We hebben vooral op kleine wegen gefietst. Soms stukken onverhard. Door kleine dorpjes, langs rivieren en door het platteland van Thailand. Het is fascinerend om te zien hoe het landschap telkens veranderd. We hebben langs rubberplantages gefietst, langs suikerriet, cassaveplanten en gedroogde cassavewortels, langs rijstvelden, lycheebomen en door allerlei leuke en soms minder leuke dorpen. We hebben veel leuke contacten gehad en ruim de tijd gehad voldoende cultuur op te snuiven. Het fijne van Thailand is dat het eten bijna altijd heerlijk is. Onze favoriete gerechten zijn Pad Thai (een noedelgerecht met kip en pinda’s, kip met cashewnoten, de groene en rode curries, en ‘sweet and sour’, een gerecht met vlees, groenten en stukjes ananas in een zoetzure saus. Fruit is er in overvloed. De gele mango is heerlijk. Vooral met sticky rice en kokosmelk. Watermeloen is onderweg een heerlijk dorstlesser, kleine banaantjes voor de energie en over de lychees hebben we het al gehad. De 7-Eleven heeft ons onderweg van cake, brood, koude Nescafé en cola voorzien en na 17:00 uur een Chang biertje met pinda’s.

De Thaien zijn ontzettend vriendelijk. Thailand wordt niet voor niks het land van de glimlach genoemd. Zoals de Thaien naar je glimlachen, zo doen ze dat nergens in Azië zo spontaan en hartelijk. “Sawadeekaaaa en kaaab”, en “falang, where are you going”, hoor je de hele dag door. Ze hebben respect voor ons dat we hun land op de fiets bezoeken en dat komt ook omdat de Thaien zelf een beetje lui zijn. Maar ja, wie zou er niet lui worden van een land waar het altijd minstens 30 graden is. Meestal zelfs meer. We zitten nu in de wintertijd hier...

We hebben de reis geboekt bij AWOL en de route was prachtig en afwisselend. De routebeschrijving in het boekje klopt weer goed en samen met de GPS werkt dit uitstekend. Als je al een keer verkeerd rijdt, dan zie je het meteen op de GPS.

Het is mooi om te zien dat ook hier in Thailand de bewustwording over het milieu en de klimaatverandering begint te komen. We hebben kleine vrachtwagentjes gezien die gescheiden vuil ophalen. Plastic flesjes, blikjes, papier keurig gescheiden. Om het gebruik van plastic waterflessen in te perken zie je overal automaten staan waar je ‘purified’ water kunt kopen voor een paar Baht. Het drinkwater uit de kraan kun je namelijk niet drinken. Bij de 7-Eleven zijn ze onlangs per 1 januari gestopt om plastic tasjes mee te geven. Je kunt daar voor een paar Baht een katoenen tas kopen. Onderweg hebben we ook al velden met zonnepanelen gezien.

De Thaien zijn ook ontzettend eerlijk. We hebben nergens het gevoel gehad dat we teveel hebben betaald. De prijs van het eten 's-middags onderweg staat nergens op een bord aangegeven en we betaalden overal zo’n beetje 80 Baht (2,40). Bij marktkramen als je fruit kocht, krijg je als er geen wisselgeld is er een mandarijn extra bij. We hebben ons dus ook de hele reis heel veilig gevoeld. We hebben drie keer meegemaakt dat we per ongeluk te veel betaalden. We kregen het te veel betaalde altijd meteen terug. Ook al is de Baht volgens de Thaien duur geworden, het blijft voor ons nog steeds een heel goedkoop vakantieland.

Onze ‘Hummers’ hebben het weer geweldig gedaan. Niet één mankementje heeft voor tegenslag gezorgd. Alles is heel gebleven en niets is kapot gegaan. De zadelperikelen voor Fabienne lijken na al die jaren eindelijk voorbij met het trekking zadel van de Lidl in combinatie met verende zadelpen van Thudbuster. Dus geen dure zadels meer van Brooks, geen SQlab, geen Terry, nee gewoon binnenkort bij de Lidl weer een extra zadel aanschaffen van 7,99 voor het geval dat...  En weer 1350km zonder lekke band. We zijn heel tevreden met onze ‘Hummers’, onze ‘grundliche’ Duitse Rose Trekkingbikes.

We vonden het ook weer erg leuk om elke dag een blog te schrijven. We doen dat ook echt samen, zo’n beetje om de dag begint de een het blog en de ander redigeert en vult dan aan. Voor onszelf is het ook altijd weer leuk om terug te lezen wat we hebben beleefd. Het is soms gênant dat we na een week al niet meer weten wat de eerste dagen is gebeurd. Dan is het blog voor onszelf leuk om terug te lezen. We vinden het fantastisch dat zoveel mensen ons volgen. Jullie reacties zijn hartverwarmend en motiveren ons om elke dag weer een nieuw blog te schrijven. Wij kijken iedere middag zodra we internet hebben of er reacties zijn en lezen die dan aan elkaar voor. 

Maar dit is dus echt ons laatste blog van deze reis.

De volgende fietsreis is al gepland, dus jullie hoeven niet zo heel lang te wachten. Half april vertrekken we al weer, en het is een keer geen Azië, maar wel een onbekend fietsland voor ons. Meer verklappen we niet. Maar dat het het ook voor ons een bijzondere belevenis zal worden is wel zeker.

We bedanken jullie dan ook allemaal van harte dat jullie ons zo trouw hebben gevolgd. Tot onze volgende reis. Dan nemen we jullie weer graag mee!  

Hans en Fabienne