Dag 25. Chili, laatste dag Santiago

Voor vandaag hebben we een city tour gepland op de fiets. Een city tour op de fiets is wel de ultieme vorm een stad wat uitgebreider te zien. Vooral met een goed Engels sprekende gids. 

We vliegen vroeg morgen, dus dat betekent dan meestal dat je ook héél vroeg kunt inchecken. Dus vannacht de wekker maar even gezet op 03:50 uur. Als het je niet lukt is er geen man overboord (is sowieso moeilijk bij een vliegtuig) maar dan kan je niet zelf de stoelen kiezen. Dus midden in de nacht probeer ik in te loggen bij KLM op de iPad. Lukt meteen en ik heb nog keus. Snel de stoelen gewisseld van raam naar het middenpad. Dan heb je geen last van andere passagiers en anderen hebben geen last van jou. Vanochtend even gecheckt en we zien dat de kist weer vol zit. Toch goed dat we dat even hebben gedaan. We hebben voor beide vluchten, zowel die van Santiago naar Buenos Aires als die van Buenos Aires naar Amsterdam dezelfde stoelen.  

Na het ontbijt gaan we met de metro naar de startplek voor de fietstour. We zijn een beetje overenthousiast op pad gegaan. Fabienne in een rokje en ik in korte broek. We hadden de laatste dagen ook prachtig weer, maar vandaag is het gewoon koud. Het is verdikkeme bewolkt en de zon schijnt niet. Zal zo wel beter worden. Wij zijn te vroeg bij de fietsverhuur dus nadat we hebben betaald hebben we tijd voor koffie. Maar helaas zijn de restaurants in Chili niet zo van het vroege volk. We lopen wat straten door en zien alleen een McDonalds die open is. Daar hebben ze meestal goede koffie (hebben wij van horen zeggen) dus dan daar maar even koffie gehaald. We besluiten om langzaam terug te lopen, maar als ik een eerste slok heb genomen, krijg ik het gevoel dat ik bewust word vergiftigd. Ik vraag Fabienne haar koffie ook te proberen. Hoewel ze is voorbereid door mijn vraag schrikt ook zij van de eerste slok. We draaien allebei tegelijk om en stormen de Mac binnen en zetten de koffie tegelijk op de toonbank. Mensen kijken verschrikt op. Terwijl Fabienne in het Spaans uitlegt dat de koffie echt heel vies is en naar zeep smaakt trek ik daar, ik hoop op de goede momenten in haar verhaal, vieze gezichten bij om haar verhaal te ondersteunen.

We krijgen ons geld terug. Maar hoe belachelijk, we moeten wel op de kassabon die we nog hadden onze naam, paspoortnummer en e-mailadres invullen.  Oké, 2023KLM747 en “[email protected]?”  Huh….ciao.

Even later fietsen we met een klein groepje (3) naar de binnenstad van Santiago. We hebben een model fiets dat verkeerd in elkaar lijkt te zijn gezet. Niets is logisch gemonteerd. Ik zit heel ver weg van het stuur alsof ik op een Harley zit en de fiets van Fabienne heeft nog het meeste weg van een oversized kinderfietsje. Het ziet er bij ons allebei heel koddig uit. Zadel omhoog of omlaag geeft alleen maar spanning op plekken waar je dat niet wilt. Volgens onze gids went dit na een paar minuten. Nou…….

Gelukkig hebben we wel een goed Engels sprekende gids die oorspronkelijk uit Colombia komt. Hij doet dit al jaren en het is zijn werk in Santiago. Hij leidt ons langs leuke en interessante plekken, maar leuk is vooral onze wandeling door een grote markt waar vooral de ‘gewone’ Chileen zijn boodschappen komt doen. Er is een grote tweedeling van de bevolking in Santiago die ook in de woongebieden van de stad is terug te vinden. In de ene helft van Santiago zijn de grote bedrijven en kantoren gevestigd en wonen de rijken en in de andere helft van de stad wonen de mensen die het veel minder hebben. De rijken komen ook niet in dit gedeelte als het niet nodig is. Ze leven in hun eigen bubbel. De markt ligt vol met inheemse producten die ruimschoots worden aangeboden tegen aantrekkelijke prijzen. Mooi is het dat fruit, groente en andere etenswaren die een beetje gebutst of gedeukt zijn aan de zijkant van de kramen worden gelegd. Die mogen mensen zo meenemen. Op de markten is ook altijd gelegenheid om op terrassen iets te eten of te drinken. Wij drinken een vruchtensap van aardbeien en eten er een vers gebakken maïskoek bij. 

Rond half een is de tour afgelopen en fietsen we terug om de fiets weer in te leveren. 

We gaan eerst terug naar het hotel om een lange broek en een donsjasje aan te trekken voordat we gaan lunchen. De terrassen zijn leeg, maar de restaurants zijn binnen vol en de verwarming staat zelfs aan. ‘s Middags lopen we nog wat winkels in en pakken we onze tassen alvast in. 

Het zit er weer op! Na vier weken Zuid-Amerika, vliegen we morgen naar huis. We hebben een geweldige reis gehad, maar dat hebben jullie vast wel gemerkt aan ons blog en de foto’s van de prachtige natuur. Het was voor ons in alle opzichten een andere reis dan anders en ook dan we gewend zijn.

Tijdens onze vakanties regelen we alles altijd zelf, of we wandelen in Nepal in de Himalaya, of we maken een mooie reis op de fiets in Europa of Azië, of we trekken er met de caravan op uit richting Frankrijk.

We willen al heel lang een keertje naar Zuid-Amerika en het liefst op de fiets, maar we waren er al snel achter dat dat (voor ons in ieder geval) geen optie was. De afstanden zijn hier zo groot, je fietst hier op hoogte en dat is zwaar en je zou dan ook een tentje mee moeten nemen, want door de grote afstanden,vind je niet altijd een slaapplaats. Een standaard groepsreis Zuid-Amerika is niks voor ons en zo kwamen uit bij Better Places, een reisorganisatie die werkt met plaatselijke Nederlandse agenten die de reis helemaal voor jou op maat kunnen maken. De insteek was vooral Peru, met een combinatie van 

Bolivia en Chili. Echter een paar maanden geleden waren er zulke heftige opstanden en rellen in Peru, dat het land naar code oranje ging. In overleg met Better Places hebben we de reis omgezet naar Argentinië, Bolivia en Chili en het werd daardoor ook een autoreis. Dat was dus voor ons even schakelen.

Ook al was onze eerste keuze dus niet Argentinië, tot onze verrassing vonden we het noorden van Argentinië geweldig. Elke dag was een feestje, elke dag een avontuurlijke rit met prachtige en bijzondere landschappen en onderweg heel veel bezienswaardigheden, ‘s avonds leuke hotels in een mooie omgeving of een leuk dorpje.

De jeeptour van drie dagen op de zoutvlakte van Uyuni in Bolivia, was bijna onwerkelijk: zo ontzettend mooi. Het fietsen in de woestijn van San Pedro de Atacama was pittig en het bezoek aan de geisers vroeg in de ochtend koud. Met de auto hebben we uren door Noord-Chili gereden op lange eindeloze wegen in de woestijn en de kustplaatsen Iquique en Arica bezocht en aan het begin van onze reis en aan het eind twee bijzondere wereldsteden: Buenos Aires en Santiago de Chile.

Onze contactpersoon Marion van Better Places heeft alles perfect geregeld en ons ook flink ontzorgd, we kregen leuke tips en we konden altijd een vraag stellen. Zo’n hele georganiseerde reis en met de auto is ons dus heel goed bevallen. We vonden de mensen in Argentinië het vriendelijkst, heel nieuwsgierig en hartelijk. Als je vertelde dat je uit het land van Máxima kwam, had je hen helemaal voor je gewonnen. De 

Chilenen vonden we soms wat kortaf en een tikkeltje arrogant. Chili is verreweg het duurste land en het heeft ons verbaasd hoeveel armoede er is, terwijl het wel het rijkste land van Zuid-Amerika is. Dat je een beetje verstaanbaar kunt maken in het Spaans is natuurlijk een pré, maar er zijn veel accenten. De Bolivianen spreken het duidelijkst Spaans, de Chilenen slikken nogal wat uitgangen in en praten heel snel en de Argentijnen spreken sommige letters weer heel anders uit. 

Zuid-Amerika heeft ons aangenaam verrast en het zal dan ook vast niet bij deze ene keer blijven. Jammer dat we Peru nu nog niet hebben bezocht, maar Argentinië heeft dat helemaal goedgemaakt.

We vonden het leuk om jullie mee te nemen tijdens onze reis en willen jullie ook hartelijk bedanken voor alle leuke en enthousiaste reacties. 

De volgende keer is in ieder geval weer een fietsreis.