Nieuwjaarsdag in Kamphaeng Pet

Wat een rustige nieuwjaarsnacht hadden wij. We hebben er niets van gemerkt. Geen vuurwerk gehoord. Er was ook namelijk helemaal niks te doen in deze provinciestad. En helaas ook geen oliebollen, maar die liggen door Singa nu wel in de diepvries voor als Hans thuis komt. We hebben het nog wel gevraagd aan de aardige receptioniste, maar ook zij zei dat er niks werd georganiseerd. Dus we hebben in het restaurant van het hotel lekker gegeten, maar konden onze ogen niet open houden tot 12 uur.

Bij het ontbijt zien we vier mannen in fietstenue. Gisteren hadden we al fietsen zien staan. Het zijn Indiërs en we hebben meteen een heel leuk gesprek. De vier mannen fietsen van Noord-India naar Singapore. Wow! Wat een afstand. Daar verbleken onze fietskilometertjes bij. Zij fietsen 4000 km, dwars door Myanmar, Thailand en Maleisië in 40 dagen en moeten zo dus gemiddeld 100 km per dag fietsen. De Indiër waar wij mee praten heeft een soort van outdoor bedrijfje en fietst nu met vier mannen als promotie voor zijn bedrijf. Ze hebben wel een chauffeur met volgwagen voor de bagage. En niet onbelangrijk, ze zijn gewend aan de warmte. Maar toch. Chapeau! Onze Indiër wil natuurlijk op de foto met ons. Een beetje een ongemakkelijk gedoe in onze ontbijtzaal, maar ok een foto met Hans is zo gemaakt. Hij maakt nog even een foto van ons en nadat we telefoonnummers hebben uitgewisseld gaat hij er snel vandoor. Hij gaat ons whatsappen.

Na het ontbijt gaan we onze spullen wegbrengen naar het chique boutiquehotel met zwembad en komen we weer fietsers tegen. Aan de hoofden te zien moeten dit Nederlanders zijn. En ja hoor dat klopt. Deze fietsers fietsen van Chiang Mai naar Bangkok en fietsen een paar etappes hetzelfde als wij, maar dan tegenovergesteld. En ze fietsen natuurlijk ook met AWOL. Het is hun eerste ervaring in Azië op de fiets en hun eerste ervaring met AWOL. Leuk te horen dat ze tot nu uitermate tevreden zijn. Wel hadden ze zich op een lange etappe van 86km een stuk laten wegbrengen door een pick-up. Ja je moet het ook niet te gek maken, het is vakantie hè. Groot gelijk, want een pick-up is zo geregeld hier.

Vandaag hebben we eigenlijk onze laatste rustdag. Vanaf morgen fietsen we in zeven dagen naar Chiang Mai. We hebben nog één reservedag over, maar als we die tussentijds niet niet nodig hebben en niet gebruiken dan hebben we een extra dagje in Chiang Mai en dat vinden we helemaal niet erg!

Ook Kamphaeng Pet heeft een historisch park en is een stad van het Sukhothairijk. Ook hier weer een groot park met veel ruïnes van geheel of gedeeltelijke tempels en buddhabeelden. Dit park is wat minder geruimd en je ziet dan ook bomen dwars door tempels heen groeien. In het park zijn een paar mooie beelden en tempels bespaard gebleven door de tijd, maar en zijn ook stapeltjes stenen te bezichtigen die ook bij de eerste bouwmarkt in Nederland hadden kunnen staan. Wel is er een prachtige grote liggende boeddha en die hebben we in de andere parken niet gezien. Omdat het vandaag nieuwjaarsdag is, hebben we weer een lucky day volgens de kaartjesverkoper, want alles is ook vandaag weer gratis. Happy New Year! Dat hebben we deze week vaker gehoord.

Aan het begin van het park is het een drukte van jewelste met auto’s en mensen en dan willen wij natuurlijk kijken wat er aan de hand is. Heel veel Thaien lopen met wierookstokjes, bloemen, kaarsjes, flesjes met een soort appelsap. Het is een enorm gedrang. Ze zakken op hun knieën en met gevouwen handen buigen ze naar voren om te bidden en te wensen. Wel mooi en bijzonder om zoveel mensen toch volhardend te zien geloven en te zien bidden.  Ze leggen op tafels hun offerandes neer te midden van alles wat wordt meegebracht en geofferd. Het meest opvallend zijn hier wel de grote plastic zakken met grote varkenskoppen en varkenspoten. Gatverdamme, de koppen liggen op en door elkaar op tafels met de poten er ook nog bij. En het bloed druipt er nog uit. De flesjes appelsap blijken flesjes olie te zijn, die ze in een kandelaar leeggooien om een vlam brandend te houden. We begrijpen er niet zoveel van want we zien helemaal geen tempel en ook geen boeddhabeeld. Bij een ander gebouwtje met een gouden pilaar staan de mensen te dringen om kleine flinterdunne vierkante plakjes goud op een gouden pilaar te plakken. Dat valt nog niet mee want de blaadjes zijn flinterdun en het valt er vaak heel snel weer af. We proberen erachter te komen wat dit allemaal te betekenen heeft. Na een paar keer vragen, treffen we een jonge man die perfect Engels spreekt, hij blijkt 7 jaar gestudeerd te hebben in Engeland. Hebben wij even mazzel. De drukte is speciaal voor nieuwjaarsdag. Deze plek is een speciale historische plek van Kamphaeng Pet en daarom komen de mensen uit Kamphaeng Pet hierheen om op nieuwjaarsdag offers te brengen. Waarom het nu varkenskoppen moeten zijn komen we eigenlijk niet achter en kan onze Engelssprekende Thai ook niet uitleggen. Wel merken we dat de varkenskoppen en poten weer worden meegenomen en vandaag worden gegeten als feestmaal. Er staat wel wat informatie bij deze belangrijke plaats. Het blijkt dat er een oude shrine heeft gestaan die 700 jaar oud was. Die is echter ooit verdwenen en overwoekerd. Een rijke stadsbewoner heeft er een nieuwe shrine laten bouwen. Op de shrine stond het hoofd van een god die waakte over de stad. Dat hoofd verdween in 1941. In de shrine staat een gouden pilaar, het is de stadspilaar van Kamphaeng Pet. Er ligt ook iets bij wat op een hoofd lijkt. Allemaal van blinkend goud en hier mag niemand komen. Het is een heiligdom voor de beschermende geesten van de stad. De pilaar zelf is een met goud bedekte schacht van twee meter.  In een gebouwtje een paar meter verder staat de andere gouden paal waar de mensen wel bij mogen komen. Hier vindt nog een ander bijzonder ritueel plaats. Er staan een stuk of wat kokers van zo’n twintig centimeter hoog met allemaal stokjes erin. We vermoeden ongeveer 30 of 40 stokjes. Op ieder stokje staat een nummer. Iedereen schudt geconcentreerd met samengeperste lippen met die koker net zo lang tot er één uittrilt. Men kijkt dan heel snel welk nummer ‘Buddha’ er voor jou uit heeft laten komen. Sommigen zijn blij, anderen kijken sip. Het nummer van het stokje dat er uitkomt correspondeert met een papiertje, uit een kastje met heel veel vakjes, waar op de genummerde papiertjes iets staat. We weten tot op de dag van vandaag niet wat ieder nummertje te betekenen heeft. Het zal wel onschuldig zijn, ‘loop drie rondjes rond het park’ of ‘volgende keer geen offer maar ga direct naar tempel ...’ of ‘zorg goed voor je vrouw’ en ‘draag zoveel mogelijk bagage voor je vrouw tijdens vakantie’. Jammer dat Hans dat nummer nog nooit heeft getrokken. 😂