Nederlanders op de fiets ontmoet

We hebben ons zelf verwend met de super de luxe kamer. Dus hebben we heerlijk geslapen, ondanks het mailtje van mijn ‘vrienden’ van Ziggo gister avond. We hebben zelfs ontbijt, wij op naar het restaurant. Oepf, ontbijt?? Er staan allemaal dampende schalen, maar niets ziet er aantrekkelijk uit. Ik probeer toch de rijst met wat groente. Oh man, ik krijg dat niet weg joh zo ‘s-morgens vroeg. Ik zit op een bal rijst te kouwen dat ik kramp in mijn kaken krijg. Ik heb toen ik langs het buffet liep ook nog een bapao gepakt en één grote koek. De bapao ziet er lekker uit dus nadat ik eindelijk de rijst heb weggeslikt  neem ik een forse hap. We moeten toch eten nietwaar. Alsof ik een klap in mijn gezicht krijg. Met een flinke bal meel zonder iets van vulling in mijn mond, kijk ik naar de rest van mijn bapao en bedenk of ik mijn hap terug kan plakken op dat ding wat ik in mijn hand heb. Als Fabienne vraagt hoe de bapao is probeer ik wat te mompelen uitkijkend dat die homp deeg niet wegvliegt. Terug erop plakken gaat natuurlijk niet. Dus leg ik mijn hap weer terug op mijn bordje. Ik zet mijn hoop op de koek, maar ik ben voorzichtig geworden. Oewah, dit is nog erger. Alsof ik een hap zand in mijn mond heb. Zo en nu een liedje fluiten denk ik nog. Gelukkig hebben we een beetje ervaring en hebben we gisteren zelf een bak yoghurt gekocht. Heerlijk!!

We rijden vanuit het hotel eerst een stuk terug de route die we gisteren hebben gereden om de weg naar het hotel goed te beschrijven. Eenmaal weer terug bij het hotel beginnen we onze route van vandaag. Het is maar 32km naar Shaxi.

Een heerlijke relaxte dag waarbij we ons een middagje lekker rustig genieten hebben voorgenomen. We kiezen ervoor om morgen wat bezienswaardigheden te bezoeken en vanmiddag lekker een terrasje te pikken. Onderweg tijdens de klim komen er twee fietsers de berg af denderen. We groeten elkaar en zij gaan vol in de remmen. Als je elkaar dan ver van huis tegen komt en je bent allebei op de fiets dan praat je even bij met elkaar. Het zijn Duitsers die ook twee weken op pad zijn en nog vijf weken in China blijven fietsen. We wisselen wat ervaringen uit, want zij gaan nog naar Shangri-La. “Is goed te doen hoor” kan ik er zonder lachen uitbrengen. Wat een verschil in reizen maak je toch mee. Deze Duitsers reizen met een kaart van China van 1:2.000.000. Ons achtje van 1000 km is op hun kaart niet groter dan 2 cm. Tja, dan rij je of alleen op de grote wegen of op goed geluk. Nou we kennen allemaal de Duitsers, dus is het op goed geluk. Het is een Duits stel van onze leeftijd en zien er (ook😁) fit uit. Maar de fiets van de man ziet er niet uit. Het hele frame is verroest. Al die roest krijg je met een liter Hammerite nog niet weg. We hebben ze toch maar verteld hoe ze het best naar Shangri-La kunnen rijden en dan naar Baishoutai. We wensen elkaar succes en geluk en gaan verder. (Zal je nodig hebben man, dacht ik nog).

We klimmen verder. Valt nog niet altijd mee, zeker als je je hebt ingesteld op een easy day. Als we boven zijn is het nog een lekkere afdaling naar Shaxi. Bijna beneden komen we weer twee fietsers tegen. Het moet niet gekker worden. Zo kom je geen enkele fietser tegen en zo twee stellen op één dag. Dit lijken Nederlanders, dus nu wij vol in de remmen. Hé hallo, “where you come from”. “From Holland”. Oh dan kunnen we gewoon in Nederlands doorgaan toch? Leuk stel, Marthijn en Mariėlle, zijn al een jaar aan het reizen en bezoeken ook voor de stad Groningen de zusterplaatsen in China. Met een brief van de burgemeester van Groningen op zak op de fiets naar Groningen. Wie wil dat niet? Maar ze zetten zich ook in voor een goed doel. Via  ‘fietsenvoorkinderfietsen.nl’ zetten zij zich in om kinderen van minder bedeelde gezinnen in Groningen een fiets te schenken. Ze hebben al 450 fietsen mogen ontvangen, die via een sociale werkplaats worden opgeknapt. Een geweldig initiatief, wat zeker steun verdient. Martijn en Mariėlle waren na een jaar fietsen eigenlijk nog niet moe dus besloten zij er nog een paar maanden aan vast te plakken. Omdat ze nog flinke hoge passen moeten fietsen hebben we ze onze diamox maar gegeven (pillen tegen hoogteziekte). Geweldig leuk om deze mensen ontmoet te hebben en fijn dat we ze hebben kunnen helpen. (Kijk eens op hun site)

Ook vandaag moesten we weer zoeken naar een hotel, maar we hebben weer een geweldig leuk authentiek hotel gevonden in Shaxi. We wanen ons bijna in een periode van eeuwen geleden. Zo leuk! We hebben zelfs een soort zitkamer en een slaapkamer.

We zitten nu op ons eigen balkonnetje aan de koffie. Het is heerlijk zwoel weer en we genieten momenteel met volle teugen. Voor morgen het plan opgevat om even lekker de benen los te fietsen en verder gewoon een luierdag in Shaxi.

Vanmiddag heerlijk genoten van een heerlijk Lao beer (het lekkerste bier van Azië uit Laos). Vlak voor ons werd een uitgebreide fotosessie gemaakt van een hip bruidspaar. Leuk om naar te kijken. Zij in een mooie witte bruidsjurk, hij in een te korte broek met Jort Kelder bretels en allebei met zwarte All Star gympen aan (waarschijnlijk namaak). Grappige combi met de trouwjurk. Dat hebben we bij ons nog niet zo gezien. Even later zien we het bruidspaar in een klein eettentje buiten op krukjes wat eten. Zo gaat dat hier dus!