Naar de kust en een stukje geschiedenis

Naar de Door een reactie blijkt nu dat we gisteren twee kindermenu's hebben besteld. Tja dat wisten we natuurlijk niet. Is ook niet simpel om aan een digitale paal in het Koreaans te bestellen. Maar degene die reageerde is zelf wel heel erg goed bekend met alle Mac-menu’s, anders herken je aan de verpakking niet zo maar dat het een kindermenuutje is. We vonden het wel raar dat we allebei een poppetje kregen. Hebben we aan een Koreaans meisje gegeven trouwens. 

Vandaag gaan we naar de kust. Dan zijn we van Seoul aan de westkant naar de oostkant doorgestoken, maar ook nog eens schuin naar het zuiden. We hebben weer prachtig weer dus daar mekkeren we niet meer over. We gaan vandaag weer een etappe combineren. We gaan van de komende drie etappes, twee etappes maken. Dus we doen vandaag de eerste en een stukje van de tweede en morgen de rest van de tweede en de derde etappe. Vandaag bezoeken we ook een traditioneel Hanok dorpje. Het oudste nog bewoonde dorp in Zuid-Korea. We starten vroeg na weer een lekker westers ontbijt. We fietsen in een heerlijke frisse ochtendbries. Het is een leuk vooruitzicht om straks langs de kust te rijden. 

Na 21km komen we aan bij het dorp Yangdong. We rijden per abuis langs de slagboom van de uitgang het dorp binnen. We horen meteen een bonk in het hokje en het geluid van een omvallende kruk. Even later verschijnt een verstrooid hoofd van een bewaker boven het raam. Hij zal toch niet wakker geschrokken zijn en van zijn stoel gedonderd zijn? Zijn pet staat scheef op zijn hoofd. Hij komt gehaast naar buiten en maakt ons duidelijk dat de ingang verderop is en dat we hier niet mogen fietsen. Even later zien we een hele grote parkeerplaats waar nog maar een handjevol auto’s staan. We zijn natuurlijk ook vroeg. Er komen meteen twee bewakers in uniform uit een hokje gestoven. Voordat we iets gevraagd hebben, maken ze ons duidelijk dat de fiets niet mee naar binnen kan en wijzen resoluut naar een verre hoek op een parkeerterrein wel 50 meter verder. Er staat werkelijk nog geen auto, waarom de fietsen dan zo ver weg? We willen dat natuurlijk liever niet. Onze fietsen met bagage staan dan onbeheerd. Ik wijs op de bagage en probeer in Koreaans gebarentaal duidelijk te maken dat we de fietsen wel aan de hand meenemen. Weer komen beide bewakers op ons af en de dikste maakt met zijn armen telkens een kruis voor zijn buik en boven zijn hoofd. Tegelijkertijd trekt hij een vervaarlijke grimas op zijn gezicht om het nog belangrijker te laten lijken. Hij schreeuwt daarbij driftige commando’s die mij duidelijk maken dat alles wat ik wil niet kan. Omdat hij ook met een rood knuppeltje zwaait, dat waarschijnlijk in de avond licht kan geven, ziet het er een beetje kolderiek uit. Het is net een dansje van de YMCA. Helaas werkt dit bij mij ook een beetje op mijn allergie, maar ook op mijn lachspieren dus ik praat net zo driftig in het Engels terug met soortgelijke gebaren, wat niet helpt natuurlijk. Samen zouden we een topaflevering van Koefnoen hebben kunnen maken. Als we vragen of onze fietsen met bagage achter hun hokje mag staan, krijg ik weer een YMCA voorstelling. Nu met iets meer gezwaai van het knuppeltje. Als Fabienne even later hetzelfde vraagt, mogen we de fietsen zelfs toch gewoon meenemen naar binnen. Dat is toch een vrouwelijke kwaliteit hoor. Zou die pastor en werkman van de koffieblikjes eens aan moeten denken. Eerst even knippen en buigen naar de bewakers en dan naar binnen. “Oh thank you very much, very kind of you ...... eikel”. 50 meter verder stappen we op de fietsen en fietsen we het dorp in. Het is een prachtig nog traditioneel dorp. Het is het grootste en oudste Hanok dorp in Korea. Het is nog vroeg en er zijn maar een handjevol toeristen. We kunnen overal langs de huisjes fietsen.

Na ruim 50km zijn we aan de kust. Het is heerlijk om langs het water te rijden en de zilte lucht op te snuiven. Met de wind uit het oosten komt de zeelucht ons tegemoet. Aan de kust zitten op meerdere plekken een militaire basis. We komen verschillende konvooien tegen met militairen. We hopen dat het nog even rustig blijft in dit stukje van de wereld want wij snappen niets van de oproepen die we soms horen. Ook komen we langs een belangrijke herdenkingsplaats van een landingsplaats van militairen uit de Koreaanse Oorlog. Een oude boot hebben ze laten liggen en een groep bronzen beelden verbeeldt de invasie hier. Indrukwekkend.

Aan het eind van het eerste deel van onze etappe lunchen we lekker aan de kust aan het strand. Na het genieten van de lunch met uitzicht gaan we weer verder.  We stoppen in Ganga, een klein vissersplaatsje. Morgen gaan we dan verder naar Wolbyeong (Uljin). 

Nu we in Korea fietsen vinden we het ook interessant om wat meer van de geschiedenis van de Koreaanse oorlog te weten en ook omdat als jullie dit lezen het 4 mei is, dodenherdenking. Ook de Nederlandse gesneuvelde militairen uit deze oorlog worden herdacht.

De scheiding tussen Noord en Zuid en de dreiging van Noord-Korea is onlosmakelijk verbonden met het leven hier. Ook weten we dat ook Nederlanders hier hebben gevochten, maar waarom precies weten wij ook niet. We hebben wat uitgezocht en op de dag van de dodenherdenking in Nederland wel zo toepasselijk om daarover te schrijven.

Korea had in de 19e eeuw meer met de Chinezen door alle Japanse invasies. Japan vond dat niet leuk. In 1876 dwong Japan door te dreigen met oorlog de openstelling van Korea af, waarop het land een speelbal werd tussen Japan, China en Rusland, die met zijn drieën aan het eind van de 19e eeuw om de macht in Noordoost-Azië wedijverden. De Japans-Russische oorlog (1904-1905) bevestigde uiteindelijk de Japanse hegemonie in de regio. Korea werd vervolgens in 1905 een Japans protectoraat, om in 1910 geheel gekoloniseerd te worden. De Japanners brachten weliswaar economische ontwikkeling (spoorwegen, mijnbouw, industrie), maar maakten zich zeer onbemind door hun pogingen de Koreaanse identiteit uit te wissen, onder meer door het Japans als verplichte taal in het onderwijs in te voeren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Korea als uitvalsbasis voor de Japanse oorlogvoering gebruikt, en werden veel Koreanen in de oorlogsindustrie tewerkgesteld of als “ troostmeisje” misbruikt. De Japanse capitulatie in 1945 betekende het einde van de kolonisatie, maar over de manier waarop het Koreaans zelfbestuur vorm zou moeten krijgen konden de geallieerde mogendheden het niet eens worden.

Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd het noorden van Korea bevrijd door de Sovjet troepen; het zuiden door de Amerikanen. De 38e breedtegraad werd aangewezen als scheidslijn tussen het communistische Noord-Korea en het kapitalistische Zuiden. In het zuiden kwam een pro-Amerikaanse President aan de macht. Het noorden werd bestuurd door een communistische leider. De scheidslijn tussen Oost en West tekent zich hier af. De Sovjetunie verstevigt zijn greep op de gebieden die het aan het einde van de Tweede Wereldoorlog had bevrijd. In Tsjechoslowakije, Polen, Roemenië, Hongarije en Bulgarije worden communistische regeringen in het zadel geholpen of gesteund. In 1948 zetten de Verenigde Staten een luchtbrug in als de Sovjetunie de toegang tot Berlijn heeft geblokkeerd. In 1949 brengt de Sovjetunie haar eerste atoombom tot ontploffing. In 1949 jaar weet Mao de burgeroorlog in China te winnen en wordt een groot gebied in Azië communistisch. 

Tegen deze achtergrond speelde zich de inval van Noord-Korea in Zuid-Korea af. Op zondag 25 juni 1950 trokken Noordkoreaanse troepen over de 38e breedtegraad en rukten op tot een klein gebied rond de havenstad Busan, helemaal in het zuiden van Zuid-Korea.

De Verenigde Staten zagen in de inval de hand van de Sovjetunie. In de dagen direct na de inval kwam de Veiligheidsraad van de VN op verzoek van de Verenigde Staten bijeen. Amerika stuurde meteen troepen naar Korea zonder de volledige instemming van de VN.

Toen de Nederlandse regering het verzoek van de VN kreeg troepen te sturen, stond zij niet meteen te trappelen om mensen te sturen. De oorlog met Indonesië was net achter de rug. In Nederland was het de tijd van de wederopbouw. Nadat de VS hadden gedreigd de Marshallhulp aan Nederland te verminderen als er niet meer geld aan defensie werd besteed, ging de regering uiteindelijk akkoord met het zenden van vrijwilligers, die zouden worden geworven binnen het beroepsleger. In 1950 vertrok de eerste lichting militairen. Er zijn totaal 122 Nederlanders gesneuveld en 645 Nederlanders gewond geraakt in de oorlog die wel eens ‘de vergeten oorlog’ wordt genoemd. Hoeveel slachtoffers deze oorlog totaal heeft gemaakt is niet helemaal duidelijk. Er zijn 30.000 Amerikaanse soldaten gesneuveld en 145.000 Chinese soldaten. En waarschijnlijk 2 miljoen burgers.

In 1953 werd door Noord- en Zuid-Korea een wapenstilstand getekend. Hiermee was echter nog geen vrede bereikt. Noord- en Zuid-Korea zijn nog altijd op voet van oorlog. Korea bleef gedeeld door de zwaar bewaakte scheiding op de 38e breedtegraad. Zuid-Korea ontwikkelde zich tot een industriële mogendheid, Noord-Korea zonderde zich af van de wereld en bleef straatlengten achter. Sinds 2018 jaar lijkt er opeens sprake van toenadering. De leiders van beide landen hadden een historische ontmoeting en gaven toestemming voor een beperkt bezoek van families over en weer. Het zijn de eerste stappen op weg naar vrede en wellicht de hereniging.