Fris weertje

We durven het bijna niet te vertellen..... gisterenavond op zoek naar een restaurant in het slaperige stadje onder een paraplu, kwamen we langs een Lotteria, een soort Koreaanse McDonald. “Zullen we ....?”, zegt Hans. “Nee joh, we zijn in Korea. Ik eet zelfs in Nederland nooit een hamburger.....” Maar ik ben snel over te halen. 

Maar ja hoe bestel je dit? Aan de balie kunnen we niet bestellen. Dat kan alleen maar via een groot touchscreen  en dan moet je ook nog betalen met een betaalkaart. Hmmm, dat wordt lastig. We zien een paar jongens van alles bestellen en we vragen om hulp. We kiezen voor een hamburgermenu, een soort happy meal, dat is wel het makkelijkst. Een van de jongens helpt ons. Wij betalen hem dan contant, en dan rekent hij met zijn kaart af. Als we moeten betalen, dan proberen we het toch met onze creditkaart om die voor een schermpje te houden. En warempel, het werkt! Vervolgens wachten we netjes tot ons nummertje van de bestelling op een scherm verschijnt. Nou, dat snappen we nog. We halen het op bij de desk en zoeken een tafeltje. Het smaakt heerlijk!

Vandaag hebben we maar een korte etappe en vanmiddag gaan we nog een tempel bezoeken. Onze etappe loopt weer over het Han Bicycle Path, van begin tot eind een prachtig aangelegd fietspad langs de rivier. Maar het is koud vandaag. Omdat we over fietspaden fietsen zijn er heel veel fietswinkels langs het pad. Na een kilometer of 15 stopt Hans en hij wil de banden even goed op spanning brengen. Dat gaat met ons kleine pompje wat lastiger. Meestal doen we dat altijd bij een tankstation, maar die zie je niet op het fietspad.  We lopen de fietswinkel binnen en ik maak een soort van Popey beweging, en doe een imitatie van een fietspomp. De man staat eerst nog even bedenkelijk te kijken, maar als ik dan ook mijn wangen opblaas tijdens dezelfde beweging komt hij met een pomp aan. Hans pompt eerst zijn banden op en vindt het een genot om met zo’n grote pomp de banden op spanning te brengen. Dan zijn mijn banden aan de beurt. Het gaat zo lekker licht dat pompen. En dan ineens ppffrrrt. We denken eerst dat de band is geklapt. Nee hè. Gelukkig Hans heeft alleen het slangetje van de pomp vernield. Maar intussen is ook de band leeggelopen. Wij weer naar binnen! Hans legt uit dat de pomp het niet doet. Geen probleem, even een nieuwe pomp uit de verpakking en met een lachend gezicht krijgen we een nieuwe aangereikt. Tja Chinese makelij hè. De winkel hangt trouwens vol met mooie fietsspullen. Hele kleurige wieleroutfits allemaal. Ik kijk even naar een mooi shirt, maar schrik van de prijs, omgerekend 80 euro. Het prijsniveau ligt hoog in Zuid-Korea, dat hadden we in Seoul al gemerkt.

De weg is hartstikke nat en er liggen enorme plassen op het fietspad. Vannacht heeft het dan ook hard geregend. We moeten steeds onze benen omhoog houden als we niet hartstikke nat willen worden. We zijn tegen twaalven in Yeoyu. Bij een mooi boutique hotel stoppen we. De ingang is net een autowasstraat. Er hangt een gordijn met van die rubberen grote dikke slieren. We schuiven het gordijn wat aan de kant en rijden naar binnen. Een jongeman aan de receptie vraagt in het Koreaans iets, maar dat begrijpen we natuurlijk niet. Vervolgens krabbelt hij wat op een papiertje: 20.000 en 100.000. We snappen er niks van. Hij krabbelt weer wat op het papier en wijst naar een grote klok in de hal. O.... er begint ons iets te dagen. Als we de kamer een paar uur willen, dan is het 20.000 en als we de hele nacht willen blijven dan is het 100.000. Hij ziet aan ons gezicht dat we dit wel erg duur vinden of hij schat in dat dat voor onze leeftijd wel erg lang is en dan schrijft hij op dat we de kamer vanaf 5 uur mogen hebben voor 50.000. “Ook raar” zegt Hans, “waarom mogen we dan nu niet op de kamer? “Omdat hij die kamer misschien nog kan verhuren....” Aan de overkant is ook nog een hotel. We gaan het daar nog even vragen, om nu vijf uur te wachten is ook weer zoiets. Als ik weer tussen de rubberen slierten doorrijd gaan ze ineens automatisch open en word ik bijna met fiets en al omver gegooid. 

 “Do you want loom?” “For sleep?” vraagt de receptionist. “Fiffetiesousand”. OK, ik vraag of ik de kamer nog mag zien. Dat doen we standaard tegenwoordig. Ik loop met hem mee naar de kamer en wordt meteen door hem teruggefloten als ik met mijn schoenen naar binnen wil lopen. “O sorry, sorry”. Hij voert met de afstandsbediening voor de tv nog even een lichtshow voor me op. De afstandsbediening is hier voor tv, airco en voor het licht. Jammer dat het allemaal in Koreaans op dat ding staat. “You see this? All light, you see? Now only these lights!” And airconditioning? “No no airco, cold here in the night”. De korte uitleg is natuurlijk niet bij ons blijven hangen. Dus voordat we alle verlichting aan hebben is de tv al drie keer aan en uitgegaan en is de airco ook uitvoerig uitgeprobeerd. De kamer ziet er prima uit, dus we hadden snel een deal. 

In tegenstelling tot China waar ze werkelijk van alles van je willen weten en ook vaak een foto van je maken, is het hier allemaal erg anoniem. Je betaalt de kamer, je krijgt de sleutel en een klein tasje met allerlei benodigdheden, tandpasta, tandenborstel, shampoo, gezichtscrème en een .....” Tja de grote spiegels en de rode bedlampjes op de kamer laten niets te raden over.

We droppen de spullen op de kamer en gaan lunchen. Je hebt in Korea veel foodketens, waaronder een ‘Tous les jours’ en een ‘Paris Baguette’ en we eten daar een soort ham/kaas tosti en een bruin brood met roomkaas. Dan op weg naar de Silleuksa Tempel. Een boeddhistische tempel en een bedevaartsoord. De tempel stamt uit 580 en is verschillende keren verbrand en steeds weer opnieuw opgebouwd. Het valt ons op dat de tempels qua vorm erg lijken op die van China. Ook hier is vanaf morgen een groot evenement. Er worden overal partytenten opgebouwd en allerlei eettentjes.

Terwijl we weer richting hotel fietsen begint het weer zachtjes te regenen. Degenen die ons kennen weten inmiddels dat ook het slechte weer een beetje aan ons kleeft. Vandaag was het 12 graden en zwaar bewolkt. Dat is gewoon koud. Het hoort hier in deze periode een graad of 20-25 te zijn. De verwachting voor morgen is heel goed volgens de Koreaans weersverwachting. Ze geven morgen zelfs het weercijfer 10. Maar nu we gezien hebben dat het Koreaanse alfabet is opgebouwd uit streepjes en nullen vragen we ons af of het wel een ‘10’ is.

We kijken het liefst op weeronline 🤣 want die voorspellen mooi weer voor de komende dagen.