Avondeten van de markt

In ons mini bungalowpark is nog een huisje bezet. Door Thaien. Aardige mensen. Ze hebben buiten gegeten en de avond is zwoel. Ook wij zitten nog lang buiten op ons terras aan de Mekong. Morgen hebben we een lange dag omdat we twee etappes combineren. Bij elkaar 95 km. De mannelijke Thaien blijven echter heel lang buiten zitten onder het genot van een biertje. Elke keer horen een tssssjjjj en wordt er weer een blikje bier opengetrokken. Om één uur ben ik er helemaal klaar mee. Ik schiet mijn broek aan en vraag, hangend over het balkon, of het iets zachter kan want we willen graag slapen. Ze kijken me een beetje lodderig aan en geven te kennen het te begrijpen. Heel even maar dus. We liggen tot twee uur wakker. Tssssjjjj hahaha. Blablabla. Tssssjjjj hihihi. Om twee uur gaat Fabienne een poging wagen. Of het nu eindelijk rustig kan kan zijn omdat we nu echt willen slapen. Met gevouwen handjes kijken ze samen naar boven en mompelen "solly solly". Ja ja denk ik nog "je schoonmoeder op een lolly". Na nog een tssssjjjj wordt het eindelijk rustig. 

Vandaag hebben we dus een pittige dag voor de boeg. We fietsen twee etappes op één dag. Bij elkaar 95km maar er zitten een paar serieuze klimmetjes in. Het boekje geeft voor de tweede etappe, dus voor ons in de middag, klimmen van 10 tot 12%. We gaan het zien. We starten lekker vroeg om half acht. We hebben niet echt heel zachtjes gedaan voor de Thaien die nog lekker op een oor liggen. Het is een heerlijke temperatuur en nog rustig op de weg. Het is dan echt genieten. Na een paar kilometer komen we een tempel tegen met aan de overkant van de weg een paar stenen menhirs. Denk ik. We lopen wat rond en maken foto's. Dan zien we dat we twee joekels van fallussen aan het fotograferen zijn. Dit blijken zogenaamde lingams wat in het hindoeïsme de scheppingskracht symboliseert. Ok, een leuk weetje. 

We fietsen vandaag nog bijna de gehele dag langs de Mekong. Dat geeft prachtige vergezichten over het water met aan de andere kant Laos.

Als we langs een standje met gekleurde zakjes snoep rijden vragen we ons af wat daar nu weer in zou kunnen zitten. In de remmen dus. Als we nieuwsgierig naar de zakjes kijken mogen we natuurlijk proeven. Plakjes kokos in allerlei kleuren. Lijkt een beetje op ons ouderwetse kokosbrood. Als je nu zegt "Oh ja dat ken ik nog" dan ben je heel oud 😂. Achter de stand hollen twee vrouwen de kokosnoten met hand uit in twee helften. De bruine bast wordt er afgesneden. Twee andere vrouwen maken er hele dunne plakjes van, met de hand. Dan gaat het in een droogtrommel, kleurtje erbij, en voila een lekker snoeperijtje. Ze verkopen zelfs kokos spaghetti in allerlei wilde kleuren.

Verderop worden stenen verkocht. Er staan heel veel stalletjes met allerlei maten en soorten stenen. Deze worden hier uit de Mekong gehaald en verkocht voor siermetselwerk. Ik ben er intussen wel achter dat als je een kraampje hebt en er een heel serieus gezicht bij trekt, je gewoon alles kan verkopen. Waarom zou je stenen kopen als je ze zo uit de Mekong kan scheppen….

De eerste etappe eindigt in een heel leuke toeristische trekpleister voor de Thaien, het dorp Chiang Khan. Het is een lange winkelstraat van oude houten huizen die aan de Mekong liggen en het heeft een prachtige oude tempel met een enorme gong. Als je op die gong slaat, dan brengt dat geluk. Tja, nou ik hier toch langskom, dan moet ik natuurlijk op die gong slaan. Na een ijskoude Nescafe bij de tempel, gaan we snel weer verder.

Rond 12:00 moeten we eten want de resterende 35 km komen we niets meer tegen. We zien in dit dorpje alleen een heel klein terrasje waar een meisje het eten staat klaar te maken. Ze doet het heel geroutineerd en vliegensvlug. Ze doet dit zeker niet voor het eerst. In de dorpen koken de mensen bijna niet thuis. Ze halen eten bij een of twee stalletjes in het dorp. Het kost dus daarom ook nooit zo veel. We krijgen heerlijk noodle soep met vlees en groente in een heerlijke bouillon. Prima eten. Ook kunnen we tegenwoordig bijna overal ijs uit grote koelbakken pakken. Dat is fabrieksijs dus redelijk veilig. 

We krijgen inderdaad een paar hele vervelende klimmetjes. We rijden op het heetst van de dag tegen klimmetjes op van 10 tot 12% op zinderend asfalt. Wat is dit zwaar. Het zweet breekt me aan alle kanten uit. In de kleinste versnelling gaan we allebei zij aan zij naar boven. We moeten goed opletten want we maken allebei soms stuurbewegingen naar links of rechts die er niet toe doen, maar omdat gewoon rechtdoor rijden niet gaat.

We wachten boven altijd even op elkaar voordat we weer verder gaan. 

Om drie uur rijden we op hele smalle paadjes naar het dorp. Het is een klein kneuterig dorp waar geen toeristische faciliteiten zijn te vinden. Maar wel weer een leuk resort met een klein zwembad. Zodra we onze spullen in de bungalow hebben gezet lopen we over de lokale markt. Hier moeten we dus iets te eten scoren voor straks, want er is hier geen restaurant. Dat gaat prima lukken. Onze rijst wordt in een plastic zak verpakt en de gebakken banaan in een tasje. De Brusselse wafels met kokos en rozijnen zijn voor bij de koffie. Ook over het bier pas na vijf uur verkrijgbaar doen ze hier niet zo moeilijk. En dat gaat er wel in na zo'n zware dag.