Feest van herkenning
10 oktober 2021 - Strijen, Nederland
We gaan dit jaar weer met onze trekkingbike in het buitenland op avontuur. Niet zo ver als we gewend zijn, maar wel spannend. We gaan drie weken lang de heuvels bestrijden in de Extremadura. Waar?? De Extremadura is een regio in het zuidwesten van Spanje die tegen de Portugese grens aan schurkt. We krijgen zeker veel heuvels, maar we hopen ook op zon en mooi weer.
Het wordt dus een tocht dichterbij huis. We starten vanuit Sevilla en fietsen over de Zilverroute naar het noorden tot Salamanca en dan weer via een andere weg terug naar Sevilla.
Maar sommige dingen blijven hetzelfde. De voorbereidingen zoals het inpakken van fietsbroeken, sokken en shirtjes en het inpakken van de fiets en handbagage is voor mij (Hans) nog steeds geen kernkwaliteit. Het is en blijft een worsteling. En ieder jaar weer een constante bevestiging dat dit iets is waar vrouwen veel beter in zijn. Op zich is dat niet erg. Tenslotte vind ik stiekem dat vrouwen zelfs in veel zaken beter zijn. Alleen wil ik dat liever niet altijd toegeven. Wel pijnlijk wordt het als je er voortdurend door je lieve vrouw fijntjes aan herinnerd wordt. “Heb je dit bij je? Oef. Heb je daaraan gedacht? Grppf. Neem je dat óók mee? Ehhmm.”
Ongeveer een week voor vertrek begin ik altijd enthousiast om de fietsen via passen en meten in een doos te proppen. De dozen blijken altijd kleiner dan je denkt. En dan wil Transavia ook nog dat ik veel van de onderdelen verwijdert en apart inpakt. Dit is een zorgvuldig klusje, want je hoopt dat je straks op de plaats van bestemming ook weer alle losse onderdelen zoals je trappers, stuur, zadel en snelspanners weer in de doos aantreft. Als de fiets eenmaal in de doos zit begint de samenwerking met Fabienne. Wat kan er nog bij en wat nou juist niet. “Eerst even leeg wegen.” Iets meer dan 27 kilo. “Hoe kan dat nou?” Vraagt Fabienne met een verbaasde blik. We buigen allebei ons hoofd over de rand van de doos en kijken omlaag naar de inhoud. Huh, alleen nog maar een fiets. De doos mag in totaal 32 kilo wegen. Lijkt heel veel maar de cijfertjes verspringen snel naar de 32 als we er wat spulletjes bij stoppen. Zaken die niet in de handbagage mogen en zware volumineuze zaken moeten in de doos. Dus gereedschap ook. Stel je voor dat ik met mijn kettingpons een gaatje in het oor van de piloot prik. Nee dat kan niet.
Na voorzichtig overleg aan de rand van de doos wat wel en wat niet bij de fiets gaat, zetten we samen de doos weer op onze personenweegschaal. Precies 32,2 kg. Gelukkig zijn we het eens, dit moet kunnen. Het is vier dagen voor de vlucht, dus maak ik de doos vernuftig dicht met tie-wraps en duct-tape. Als alles is dichtgeplakt, realiseer ik me te laat dat het scherpe mesje, dat ik echt nodig heb om de doos in Sevilla weer open te maken, bij het gereedschap in de doos zit. Omdat ik de trucs van Hans Klok nooit heb begrepen moet ik iets anders bedenken. Als een soort slappe reïncarnatie van McGyver, hang ik slim een scherp mesje aan een touwtje aan de binnenkant van de doos wat ik straks door een van de handvatten nét moet kunnen pakken. Tada, wordt het toch straks nog een soort Hans Klok stel ik tevreden vast.
Aan handbagage mogen we 10kg bagage meenemen. Dat is bij ons één zijtas en het stuurtasje. Altijd leuk om in de woonkamer op en af op de weegschaal te springen. Met en zonder bagage. Het wordt kiele kiele. We krijgen geen 10kg in onze handbagage gepropt. We moeten wel onze windstopper en het dunne dons jackje aantrekken. Nu maar hopen dat het zondag geen 20 graden wordt. Zondag 10 oktober vliegen we naar Sevilla en dinsdag 12 oktober wordt onze eerst fietsdag. We fietsen dan naar Almaden de la Plata. Na de eerste fietsdag komen we dan met ons volgende blog. En ook zoals jullie gewend zijn: in de ochtend, net na de ochtendkrant. Leuk dat jullie ons blog gaan volgen. Top!!
Een goede reis toegewenst en dat alles maar compleet mag aankomen en het in elkaar zetten van de fiets mag slagen zonder Hans Klok fratsen!
De tip van het mesje aan het touwtje onthouden we.
We verheugen ons al op de mooie verhalen, die er ongetwijfeld gaan komen. Lieve groetjes, Jeannette en Dick
Natuurlijk is dat de komende weken weer het eerste wat ik ga doen, mail openen om jullie avontuur te lezen.
Een goede vlucht en een mooie 🚲reis.
Liefs Rineke
Leuk jullie blog om te lezen wat jullie mee gaan maken.
Succes met de fietstocht!
Groetjes Marleen en Wim
Geniet ervan, veilig fietsen en geen tegenslagen. Ik kijk er naar uit jullie reisverhalen te lezen.
Koert.