Weeronline

Vandaag hebben we dus eindelijk echt een korte dag. We hoeven slechts 56 km te fietsen en het is nauwelijks klimmen. We steken dwars door naar het westen van Don Benito naar Mérida. Na twee weken komen we weer terug in Mérida. Het landschap is ook weer anders omdat we nu via de andere kant op Merida afrijden. We zien weer heel veel olijvenbomen, af en toe palmbomen, grote cactussen langs de weg en oleanders. Het klimaat is hier weer wat meer mediterraan dan in de buurt van Salamanca.  
We zijn echt gek op de olijven hier. Als je wat te drinken bestelt en je vraagt of ze aceitunas (olijven) hebben, is het antwoord steevast een langgerekt ‘si’. Zo'n lange Siiii die je de indruk geeft ‘natuurlijk, hoe durf je het te vragen'. Je krijgt altijd een flink bakje olijven gratis bij je drankje. Altijd gratis. Twee schoteltjes op elkaar. Een voor de olijven en een voor de pitten. 

We hebben even wat opgezocht over de olijventeelt in Spanje. Spanje staat al jaren bovenaan de lijst van olijfolieproducerende landen en is verreweg de grootste producent van olijven en olijfolie ter wereld. In Spanje is ongeveer 2,5 miljoen hectare aan olijfboomgaarden te vinden die jaarlijks meer dan 1,36 miljoen ton aan olijven produceren wat goed is voor zo’n 75% van de olijfolieproductie binnen Europa. Het grootste deel van de olijfolie wordt geproduceerd in de regio Andalusië, dit is 32% van de wereldproductie aan olijfolie. In Andalusië is een derde van de landbouwgrond bedekt met olijfbomen. Dat hebben we ook gezien tijdens onze fietstocht in Andalusië twee jaar geleden. Maar ook in het zuiden van Extremadura zien we veel olijfbomen.
In Spanje vertegenwoordigt de olijfolie en olijvenindustrie 5% van de hele agrarische sector. Er zijn zo’n 1.570 bedrijven waar 8.000 mensen werken die zich hoofdzakelijk met de olijfolie en olijven bezig houden. De landen waar de meeste olijfolie en olijven naar geëxporteerd worden zijn Italië, Frankrijk, Verenigde Staten en Groot Brittannië. Wij staan daar niet tussen. In Nederland wordt naar verhouding heel weinig olijfolie door de mensen gebruikt. 

We kiezen vandaag voor een korte route om vandaag in Merida nog even van de zon te genieten. Van de zon te genieten?  Ja degenen die ook af en toe op weeronline kijken hebben het al gezien. Het wordt bar en boos. We hopen natuurlijk geen Siciliaanse overstromingen, maar gewoon een buitje van een paar uur. De verwachting op weeronline is 4 dagen 4 druppels regen. Te beginnen met morgen. In Merida geven ze 85% kans op regen. Als ik die kans in de loterij zou hebben zou ik 10 loten kopen. We hebben nog 3 dagen te fietsen naar Sevilla, met morgen een dag van 82km. De kans dat we kletsnat  worden is dus groot. Geeft in ieder geval weer een (leuke) ervaring om te schrijven. De regen wordt morgen later in de ochtend/begin van de middag verwacht. Dat wordt dus even strategisch racen tegen de regen. Ten eerste op tijd vertrekken vanuit poule position. Op tijd een pitstop om te tanken en aan te sterken en op het goede moment een bandenwissel. Ook met de juiste kleding vertrekken is cruciaal. Onderweg nog kleding moeten wisselen is altijd fout en kost kostbare tijd. Dus voorbereiding is halve werk. Als ik niet de juiste regenkleding al op tijd aan heb ben ik sowieso te laat. Als de eerste druppels komen denk ik al snel ‘mwah het valt nog wel mee’ en rij je nog een stukje door. Als dan de hemel losbreekt stop je natuurlijk meteen om je regenkleding aan te trekken. Dat is altijd precies de verkeerde plek. Meestal een plek waar je niet wil stoppen, met voorbij razende auto’s, die nog even bemoedigend toeteren, maar wel een sluier van regen over je uitstorten. En dan komt ook mijn grootste ergernis en gebrek naar boven. Fabienne maakt altijd meteen de juiste tas open en tovert meteen haar regenjackje en regenhoesjes tevoorschijn. Ik moet alle tassen open maken om uiteindelijk in de eerste tas toch onderin ergens onder de mandarijnen mijn jackje te vinden. Ik ben dan al kleddernat natuurlijk voordat ik uiteindelijk ook het ritsje dicht heb van mijn jack, omdat ik de vorige keer mijn jack snel heb uitgedaan en de mouwen binnenstebuiten zijn blijven zitten. Nou dat moet je eens proberen te organiseren in de stromende regen. Maar nu ben ik voorbereid dus ik ga er voor.

De weersverwachting is een beetje onwerkelijk omdat we nog steeds buiten op het terras in Merida zitten te eten. In Zafra hebben we gelukkig dezelfde Casa kunnen boeken als waar we op de heenreis ook hebben geslapen. Ook nu rijden we een andere route terug naar Zafra als de heenreis van Zafra naar Mérida. 

Als we in Merida aankomen rijden we weer via het Chinese toverdoosje op mijn stuur zo linea recta naar het appartement. Tenminste ik denk dat al die dingen tegenwoordig uit China komen. Fabienne heeft een app gehad van de eigenaresse met de code voor de deur. Ze tuurt naar het scherm waar via een filmpje wordt getoond hoe we de deur open moeten maken. Door de zon, maar ook omdat het filmpje zo snel gaat zie ik langzaam rook uit haar oren komen. “kijk jij eens dan, het gaat zo snel ik kan de code niet goed zien". Ook ik sta even later met mijn handen gebogen over het scherm als James Bond naar het geheime filmpje te turen. Het gaat inderdaad heel snel. Nog een keer. Eindelijk hebben we de code:  1850. Huh, de deur gaat niet open. Dan komt er weer een app binnen. Een code. Aha, het filmpje bleek een voorbeeld, dit is pas de echte code. Pfff, we zijn binnen. Wel meteen weer een verassing. Een splinternieuw appartement. Fietsen mogen we binnen zetten. Naast het bed.