De kust

We hebben prima geslapen ondanks het rumoer op straat. Het is fijn midden in het centrum te zitten, maar heeft ook een nadeel. Het is zo warm dat het laat op de avond nog steeds heel druk is op straat. 

Op de fiets

We zijn om 08:45 uitgecheckt en klaar om te vertrekken. Het is even een puzzel om Huelva goed uit te komen op de fiets omdat veel straten en pleinen zijn afgesloten. We fietsen vandaag naar Ayamonte. Ayamonte is de laatste plaats aan de zuidkust net voor de grens met Portugal. Na een klein half uur zitten we op de rode lijn van de GPS en steken we via een mooie brug de Rio Odiel over. Na het hoogste punt van de brug gaat de weg glooiend naar beneden en denderen wij lekker omlaag. De weg buigt in mooi asfalt langzaam naar links. Links, en verder naar links. Hè, hoe kan dat nu? ik zit al even niet meer op het rode GPX lijntje. Want we moeten toch echt naar rechts. Zoals overal en dus ook hier worden nieuwe wegen en nieuwe rotondes aangelegd. En de fietspaden doen ze dan even onverhard. Geeft niet, MAAR ZET ER DAN EEN BORDJE BIJ!!!

Wij weer terug en een kilometer verder terug een tijdelijk onverhard paadje naar rechts genomen. Even later weer op de route langs een prachtig kanaal en door een bosrijk gebied. Echt heel mooi. Als we halverwege dit traject zitten is de doorgaande weg afgesloten. Geen waarschuwing vooraf, niets, nada. Wat nu? Terug is een alternatief wat ons niet zo aanspreekt. Een zandweggetje naar links omhoog ziet er spannend en avontuurlijk uit. Er komen net twee Spaanse mountainbikers aan waarvan die met de meeste massa blij is om even te stoppen om ons te helpen. Aardige man. Ja, hier zandpad omhoog en dan straks een afslag naar rechts dan kom je weer bij het kanaal. Kanaal weer volgen dan kom je vanzelf in Cartaya. Even later staat ‘veel massa’ ons puffend nog even op te wachten om ons de afslag te wijzen. Super aardig. 

De kust

Zo langzamerhand zakken we steeds verder naar beneden en zien we de zee voor ons aan de horizon verschijnen. We ruiken de zee eerder dan we hem zien. Gelukkig zakt de temperatuur ook langzaam met een paar graden door de zeewind. Eenmaal aan de kust besluiten we te lunchen. Het is eigenlijk te warm om lang te blijven zitten. We drinken enorm veel. Fabienne is helemaal in haar element en krijgt jeugdherinneringen als ze op het strand onder ons de krabben ziet krioelen in de blubber en over de keien. 

We fietsen even later door een prachtig moerasgebied. 

Santiago de Compastello

Als we even later bij een kerkje staan te kijken, zoekt een sjofele Spaanse wandelaar wel heel erg opvallend contact. Hij zit verlegen om een praatje. Nou dan is Fabienne beschikbaar hoor. Hij is al ruim vijf maanden aan het lopen. Hij loopt meerdere stukken van de Camino en is al vijf maanden onderweg. Hij noemt Rome, Sevilla, Santiago. Als we vragen waar hij vandaan komt zegt hij “nergens, ik heb geen huis meer”. Tja. Met een klein rugzakje en kapotte sandalen sjokt hij naar het strand.

We moeten even later toch ook echt even naar het strand. We zullen nog heel veel strand zien maar het is altijd leuk om even aan de zee te staan. Het is nog gezellig druk op het strand. Als we wat foto’s hebben hebben gemaakt kunnen we het laatste stuk naar Ayamonte inzetten. We fietsen rond 15:00 Ayamonte binnen. Een leuke plaats in het zuiden van Spanje aan de grens met Portugal. We hebben een leuk appartement en we zijn er inmiddels al aan gewend: je krijgt een code van een kastje buiten, waar de sleutels in liggen. Maar eerst moeten we via de whatsapp foto’s van onze paspoorten opsturen (uiteraard met BSN nummer doorgestreept en met kopie erop. We zetten snel alles neer en besluiten dan eerst een poging te wagen om te eten. Het is half vier en er wordt in alle straten gegeten, maar is in geen tafeltje vrij en er staan mensen in de rij te wachten. Wat is dit? Is het een feestdag of zo? Na een kwartiertje wachten krijgen we een tafeltje en we doen zoals de Spanjaarden. We bestellen vier verschillende (halve) gerechten met een biertje erbij. Prima gegeten! We lopen nog even naar de ferry voor de vertrektijden. We varen morgen de grens over naar Portugal. De eerste ferry is helaas pas om 10:00 uur. Het is maar een korte oversteek en dan varen we wel om 09:15 uur Portugal binnen. Het is daar een uur vroeger.