Dag 0 De voorbereiding

Dag 0 De voorbereiding

We gaan weer met de fiets op pad. Dit jaar gaan we weer naar Spanje en vetrekken we vanuit Valencia, om ‘met de klok mee’ rond Madrid te fietsen. Uiteindelijk komen we na drieënhalve week weer uit in Valencia.

Het is 30 april en we zijn druk met de laatste voorbereidingen. Onze nieuwe fietsen zijn met de grootste zorg ingepakt. Zondag vliegen we met Transavia naar Valencia waar we twee dagen later starten met onze fietstocht. Ondanks dat we nu toch al vaak op reis zijn geweest en we ons zelf toch wel ervaren reizigers mogen noemen, is het toch altijd weer even puzzelen. Zo ook dit keer. De fietsen zijn met de grootste zorg ingepakt. Met veel piepschuim, heel veel piepschuim, want het eerste  krasje is het ergst en wil je zo lang mogelijk uitstellen. Onze nieuwe fietsen passen zelfs beter in de doos dan onze vorige. Alleen het voorwiel eruit en het zadel eraf en het past. Maar gaat ons vliegtuig wel vertrekken? Drukte en chaos op Schiphol is al vanaf vrijdag aangekondigd. KLM heeft vluchten geannuleerd, wij vliegen met Transavia. We willen er niet aan denken dat we zondag met ingepakte fietsen op Schiphol stranden. We gaan het zien. En anders hebben we dit jaar een heel kort blog. Ha ha.

Het inpakken van onze bagage is altijd een lachwekkend proces. Nou ja voor Fabienne dan. Met de ervaring van afgelopen jaren besluiten we telkens minder mee te nemen, maar dit jaar gaan we toch hoger over de bergen. Op de bergen die achter Madrid liggen en waar in de winter wordt geskied ligt verdikkeme nog serieus sneeuw. We fietsen dus in bergachtig gebied en vorige week sneeuwde het zelfs nog in Madrid. Dus wat is wijsheid. Ik zit op de zolder met vier tassen voor me te piekeren hoe ik een systeem kan bedenken, zodat ik straks weet wat in welke tas zit. Toch ook de beenstukken, armstukken, thermoshirt, warme buff en handschoenen maar ingepakt. Ik heb tenslotte niet voor niets nieuwe voortassen gekocht. (Eigenlijk ook omdat het zo mooi staat op de fiets ;-). Nadat we samen heel kritisch naar mijn spullen hebben gekeken (ik laat me hierbij graag helpen door Fabienne) zit ik toch nog tegen een behoorlijke berg spullen aan te kijken. Mijn kleren zijn ook allemaal groter breng ik als excuus in. We lopen onze paklijst nog even na: wat een rare grote zwembroek eigenlijk. Onze ‘must have’ van vorig jaar de waterdompelaar, wordt gekoesterd en gaat zeker mee. Ook mijn nieuwe stoere witte helm. Is in Spanje verplicht hoorden we van Jeanette. Even gecheckt op de site van de ANWB, en ja hoor inderdaad. Alleen buiten de bebouwde kom weliswaar, maar toch verplicht. De helm is zo mooi dat ik deze niet in de ruimbagage wil stoppen. Dus die houd ik bij me. En als dat niet mag dreig je bij Transavia gewoon dat je hem opzet tijdens de vlucht. Heb ik geleerd van Paul, een goede vriend en oud collega, die dat tijdens een vlucht naar de wintersport ook suggereerde. Tja, en dat willen ze natuurlijk bij Transavia niet, dat er zo’n malloot zijn helm tijdens de vlucht opzet. Nu maar hopen dat niet een van de stewardessen niet zegt  “Oh, dat is goed joh. Zet ‘m maar op ". Zit ik daar zo meteen met die helm op mijn kanis in het vliegtuig. Nadat ik nog een paar sokken en een shirt weg heb gelegd, gaat alles weer in de tas. Prima. Binnen het toelaatbare gewicht en netjes in de tassen. Toch nog even kijken naar de weervoorspelling. We gaan weliswaar naar het land van sangria, sinaasappelen en paella, maar je weet het nooit. Oef, dat wordt even herorganiseren. Ik hoor Fabienne al weer lachen. Thermoshirt met lange mouwen gaat erbij, shirt met korte mouw eruit. Dunne broek terug in de kast, dikke broek erbij. Regenjackje bovenop. We komen zondag in Valencia aan en maandag tot en met donderdag regen. Joh, misschien valt het mee, houd ik de moed er in. Hier zitten ze er ook altijd naast.

Fabienne zou donderdag ‘even’ treintickets bestellen voor de laatste etappe van de fietsreis. Want als we niet met de trein van Zaragoza naar Valencia kunnen, halen we ons vliegtuig terug misschien wel net niet. En omdat ik geen zin heb om me als een Max Verstappen op de fiets als een kamikaze naar beneden naar Valencia te moeten storten, ben ik het eens met deze tijdige reservering. Het kopen van kaartje kan heel eenvoudig via internet. Dat moet dan wel met alle paspoortgegevens en creditcardinfo alsof je bij Elon Musk al een reis naar Mars boekt, maar oké. Ik hoor Fabienne rammelen op het toetsenbord, en tussentijds ‘si, si bueno’ murmelen en dan ‘perfecto!’. Mijn Spaans is van geen niveau, maar dit leg ik uit als ‘geslaagd’. Maar zover is het dus nog niet, als ik even later gewoon in Nederlands hoor “Huh, hoe kan dat nou, ERROR?”. Ja hoor, alles ingevuld, betaald voor twee personen en twee fietsen en dan een ‘ERROR’ melding krijgen dat er maar één fiets mee kan. Zou handiger zijn als je die melding krijgt, voordat je betaalt. Even checken op de Visa card. Er lijkt niets afgeschreven te zijn, dus toch nog maar een keer proberen dan. We lopen samen weer het hele proces van kaartjes bestellen door. Ik zit er bij en probeer intelligent op de Spaanse site mee te kijken en hum af en toe of knik bevestigend dat het goed gaat. Alles ingevuld en betalen dan maar. Weer “ERROR”.  Dan maar even bellen met de Spaanse klantendienst van Renfe  (de Spaanse NS) zegt Fabienne. Ik kijk haar ongelovig met grote ogen aan. “Even bellen met een medewerker van Renfe in Spanje?” Even later hoor ik “hola soy Fabienne de Holanda, tengo uno problema”. Pfff, ik ga koffie halen. De Spaanse medewerker, Israël, hij sprak gelukkig perfect Engels, heeft ons uitstekend geholpen. Ook samen met Israël komen we niet tot de combinatie van twee tickets en twee fietsen. Het blijkt een probleem te zijn in de software bij de Spaanse NS. Na bij elkaar twee uur bellen, waarbij de verbinding tot drie keer toe werd verbroken, met een alleraardigste en behulpzame jongen, en alle MB’s gebruikt te hebben van onze mobiele telefoons, hebben we twee kaarten op de mail ontvangen en er kan één fiets mee. We gokken het er gewoon op dat we toch twee fietsen mee  kunnen nemen.

Zondag gaan we nog maar eerder dan de bedoeling was naar Schiphol, want er wordt weer chaos en drukte verwacht. Nu maar hopen dat onze vlucht niet wordt geannuleerd. Fingers crossed.