Slenteren door Faro

De hoofdblogger heeft vandaag vrijaf, vandaag niet fietsen en dus ook niet schrijven. Daarom een kort blogje over een dagje de toerist uithangen in Faro van de hulpblogger en dan wordt het een cultureel blogje.

Sightseeing Faro

We werden vandaag al vroeg wakker van de vliegtuigen die hier over vliegen. Het lijkt soms net of we een kamer hebben op het vliegveld. Wat maken die dingen een enorm kabaal en we moeten meteen denken aan de mensen die onder de rook van Schiphol wonen. Dat is toch echt geen pretje lijkt ons.

We starten vandaag rustig op. Onze was hebben gisteren gedaan en is al weer droog. We zitten trouwens op de eerste verdieping van een ienie minie appartementje. Ik vraag meestal van te voren als ik wat boek, of we de fietsen op een veilige plaats kunnen zetten. “Ja hoor, geen probleem, je kunt ze in het appartement stallen. Gisteren schrokken we toch wel even. Op de begane grond is er een piepklein terras, maar daar zitten andere gasten. Daar kunnen we ze dus echt niet neerzetten. Er zit dus niks anders op dan de fietsen naar boven te dragen. Vandaag laten we ze daar dan ook maar staan, we hebben geen zin om ze naar beneden te sjouwen en dan vanmiddag weer naar boven en morgenochtend weer naar beneden. We passen ons snel aan.

Te voet gaan we Faro verkennen. Eerst even een plattegrond halen bij de plaatselijke VVV. De dame omcirkelt een paar ‘must have seen’ plekken. We vragen haar ook nog even naar de EuroVelo 1 en warempel ze heeft een mooie kaart van het deel dat door de Algarve loopt. “Is de route overal goed?”, vragen we haar. Tja, dat kan ze niet zeggen, omdat elk stuk door een ander district loopt en het ook door anderen moet worden bijgehouden. Nou de een maakt daar dus meer werk van dan de ander, hebben wij gemerkt.

Faro is de hoofdstad van de Algarve. Het werd al bewoond in de late prehistorie en kende vele overheersers. De Moren lieten er lange tijd hun sporen na en ook de Britten plunderde de stad in de 19e eeuw. Bovendien werd de stad begin 18e eeuw bijna volledig verwoest door een aardbeving. Faro werd echter volledig herbouwd en gerestaureerd en kent in grote delen van de stad nog steeds de oude sfeer van vroeger. 

Fundament van botten en schedels.

We gaan met de plattegrond van Faro op pad. We zoeken naar een bijzondere stadspoort. Nou zo heel bijzonder is ie nu ook weer niet, we liepen er namelijk bijna voorbij. Dan door naar de Capela dos Ossos. Dat is namelijk volgens de reisgids de meest indrukwekkende bezienswaardigheid van Faro. Deze macabere maar tegelijk indrukwekkende kapel ligt aan de achterzijde van een mooie kerk.

Het bouwwerk is bekleed met de beenderen van ruwweg 1000 overleden monniken. Je vindt hier ook 1245 schedels, die met holle ogen naar je kijken. Je vraagt je af van wie die 245 schedels dan waren. De beenderen versieren de muren en plafonds. Alle beenderen werden in de 19e eeuw opgegraven uit de begraafplaats van Faro. In 1816 werd de kapel ingewijd. Het is griezelig en bijzonder. Boven de ingang staat het opschrift ‘Pára aqui a considerar que a este estado hás-de chegar’, vrij vertaald ‘Stop hier en bedenk dat u ook ooit deze staat zult bereiken. Nou dat is dan toch weer fijn om te weten. Zeker tijdens je vakantie. Alleen hopen we niet dat we creatief in een gebouw worden verwerkt. Stel je voor dat je straks in een deurpost van de Lidl zit. 

Geen rondvaart

We lopen naar de haven om te kijken welke boot naar een van de stranden gaat. Faro zelf heeft namelijk geen strand. Ten zuiden van de stad ligt een prachtig natuurpark Ria Famosa en aan zuidkant van dit park liggen de stranden. Je kunt daar dus niet naartoe fietsen. Het ene na het andere toeristenbureautje biedt excursies aan, maar daar hebben we eigenlijk helemaal geen zin in. Uiteindelijk vinden we de ferry die naar het strand gaat. Van de foto van het strand worden we niet echt heel enthousiast. Veel te toeristisch voor ons. En stranden komen er nog genoeg deze reis. Dus we besluiten de rest van de middag in Faro zelf door te brengen op ons terras, een bankje aan de haven en we drinken nog op een terras een biertje. We boeken alvast een hotel voor over drie dagen. We boeken niet lang van te voren alles door, je weet tenslotte nooit hoe het loopt. Maar de komende drie nachten hebben we alvast een slaapplaats.

Het valt ons trouwens op dat er heel veel gebedeld wordt. Op straat, bij de kerk, voor de supermarkt en ook komen de bedelaars langs op de terrassen. Schrijnend om te zien dat ook veel zwervers buiten slapen.

Het appartement 

Toch nog even een aanvulling over het ienie minie appartementje van de opperblogger. Het is eigenlijk wel een geinig appartement, want de ligging is fantastisch midden in de oude stad, maar het is dus klein. Natuurlijk is het een gedoe om de fietsen een draaiende trap op te zeulen, maar erger is de douche/toilet als je daar samen gebruik van moet maken. Het toilet is achter de deur geplaatst. Geeft niets kan je zeggen, behalve als die deur naar binnen richting toilet draait. Dus als je van het toilet gebruik maakt en er komt iemand een beetje nonchalant binnen heb je of twee knieschijven aan diggels of het profiel van de deur zit op je voorhoofd getekend. De douche is ook van het niveau ienieminie. Dat heeft zo’n Portugese Van Haga natuurlijk zo bedacht. Hoe meer in een klein hokje hoe meer ik kan vragen. De douche is zo’n ding met een glaswand en een gordijn. Als nou iets vervelend is is het wel zo’n gordijn, dat tijdens het douchen op onverklaarbare reden altijd naar binnen waait en dan aan je lichaam plakt. En juist als je het wegduwt komt het dubbel zo snel weer terug. Wat is dat toch? Maar verder een geinig appartement.  Morgen vroeg weg om nog even in niet zulke warme temperaturen te fietsen. 

Het worden morgen en overmorgen twee pittige fietsdagen van ruim 80 km en waarschijnlijk veel onverhard. Hopelijk zonder onverwachte hindernissen. Voor ons wel zo fijn, voor jullie minder leuk🤪.