Slenteren in Obidos

Vandaag blijven we een dag in Obidos. Eigenlijk was het de bedoeling om een rustdag te nemen in Nazaré aan het strand. Dat leek ons wel zo heerlijk en Nazaré is bekend om zijn hele hoge golven. Zelf zeggen ze de hoogste golven ter wereld. Het is dan ook het walhalla voor de board surfers. Dat hadden we graag willen zien, maar we hebben toch onze plannen aangepast.

Na het pittige dagje van gisteren met 1000 hoogtemeters en veel regen is een dagje niksen wel zo heerlijk. Het begon gisterenavond al goed met een heerlijk rijstpannetje vol met mosselen, garnalen en kokkeltjes. 

Bijzonder appartement

We doen rustig aan vanochtend. We slapen in een bijzondere locatie. Het is een groot modern ingericht huis (het lijkt op een luxe bungalow) met daarbinnen 7 kamers. Er is geen ontbijtservice, maar er is een gezamenlijk ruimte waar je zelf je ontbijt kunt klaarmaken. We hebben een code gekregen om binnen te komen en die code is er dus ook voor onze kamer. Dus niet vergeten wat die code is, en dan ook niet per ongeluk je telefoon (waar de code in staat) op de kamer laten liggen. 

Andere plannen

We gaan er vanochtend nog maar eens goed voor zitten samen. Gebogen over de kaart van Portugal, en op onze telefoon weeronline en op de IPad de Portugese NS voor de mogelijkheden per trein. Maar hoe lang en hoe vaak we ook steeds kijken naar de weersverwachting, het wordt eerder slechter dan beter. Er hangt al dagen een lage druk gebied boven Portugal en Spanje. Het weercijfer 3 is inmiddels een 2 geworden voor dinsdag 17 oktober en donderdag 19 oktober. Windkracht 5 en heel heel veel regen, wel 25 en 35 mm regen. Dus we hebben vanochtend heel veel knopen zitten tellen (Koert) en toch besloten om een stuk te treinen en richting Spanje te gaan. Terug naar Spanje was toch al de bedoeling alleen gaan we nu wat eerder. We rijden namelijk een rondje vanuit Sevilla en we vliegen ook terug vanuit Sevilla. De mooie Portugese kust van het midden en noorden van Portugal houden we dan nog tegoed. 

Morgen dus 7 km fietsen naar het station en dan met de trein naar Leiria. Dat schijnt ook een leuke plaats te zijn en het kopen van de kaartjes is deze keer al snel gelukt.

Óbidos, pittoresk vestingstadje

Rond elf uur in de ochtend lopen we naar Óbidos. Het regent zachtjes. We lopen zo van onze kamer langs het aquaduct naar het centrum. 

Het middeleeuwse stadje Óbidos is volgens de reisgids een van de meest pittoreske en best bewaarde vestigingsstadjes van Portugal
Het ligt boven op een berg vlakbij de kust en was ooit van strategisch belang voor de verdediging van het grondgebied. Het werd al bevolkt voordat de Romeinen het Iberisch Schiereiland innamen en kende een nog grotere bloei vanaf het moment dat het werd uitgekozen door de koninklijke familie. Toen koning Dinis het stadje in de 13e eeuw aan zijn vrouw Isabel schonk, werd Óbidos de stad van de koninginnen van Portugal, die verschillende dynastieën lang het stadje hebben verfraaid en verrijkt. Dit is ook een van de belangrijkste redenen waarom er zoveel kerken in dit kleine stadje zijn te vinden.

Binnen de stadsmuren is er een wir war van kleine mooie straatjes en prachtige oude huisjes. En natuurlijk zijn er ontzettend veel toeristische winkeltjes met veelal dezelfde dingen. Maar het is wel leuk om rond te lopen en te snuffelen in de snuisterijen.

Kersenlikeur in glaasje van chocolade 

Een andere attractie is de beroemde kersenlikeur, de “Ginjinha de Óbidos”. Overal kun je dit drankje proeven. Het wordt geserveerd in een heel klein bekertje van chocolade. Eerst het drankje drinken en dan je chocolade glaasje oppeuzelen. Eerst het zoet, en dan het bitter. Je hebt dan de smaak van een ouderwetse kersenbonbon. Obidos is bekend om de chocolade. In het voorjaar wordt jaarlijks het chocoladefestival georganiseerd. Een hele week staat dan in het teken van chocolade en zijn er grote chocoladesculpturen te zien. 

Traditionele bakkerij

We ontdekken een leuk bakkerijtje waar het brood en gebak nog in de winkel worden gebakken. Er staan maar 2 kleine tafeltjes en we drinken een koffie met een stuk van een soort brownie. Twee bakkers zijn net bezig om broodjes te bakken. Het is een lust voor het oog om naar te kijken. De bakkers kwakken plukken deeg op een doek, pletten het deeg wat en dan worden er 6 plakken chorizo op gekwakt. Daarna worden het deeg gevouwen tot een pistoletje. Het ziet er heerlijk uit. Voor de lunch gaan we zeker terug om zo’n broodje te halen.

We slenteren de rest van de middag nog wat rond, zoeken alvast een leuk restaurant voor de avond en doen wat boodschappen voor morgen. En we checken nog maar eens Weeronline. Maar hoe vaak we ook checken, het blijft een 2. We leggen al onze regenkleding maar alvast klaar

Bacalhau

‘s Avonds eten we ons favoriete gerecht Bacalhau à Bras. Het is gedroogde en gezouten kabeljauw (stokvis) in een mix van ei, ui, knoflook en er boven op gesnipperde patatjes. Het is een recept afkomstig uit de regio Lissabon in de 19e eeuw. De maker ervan, Braz genaamd, was herbergier in de populaire Bairro Alto, en hij was de bedenker van dit recept. Als toetje drinken we in een van de straatjes nog een kersenlikeur in zo’n mini chocoladebakje. Morgen een stukje fietsen en dan met de trein naar Leiria.

Verstuurd vanaf mijn iPad