Dus toch!
3 oktober 2023 - Sevilla, Spanje
Ons plan
We vliegen vandaag naar Sevilla en fietsen vanaf 4 oktober naar de Algarve en dan langs de Portugese kust naar het noorden. Ergens tussen Lissabon en Porto slaan we rechtsaf naar Spanje om uiteindelijk weer in Sevilla uit te komen. Hopen we. Lijkt geen spectaculaire fietsreis, dus geen blog dachten we. Veel vrienden tegen wie we vertelden dat we deze reis geen blog zouden schrijven vonden het jammer. “Nee” zeiden we, “Het kost ons gewoon (te) veel tijd”. Zeker nu we in Spanje en Portugal ‘s-avonds kunnen genieten van de terrasjes en restaurantjes. “Ja, dus”?Hoorde ik een paar van jullie al zeggen. Het bracht ons aan het twijfelen. Het is tenslotte voor ons zelf ook altijd weer leuk om later terug te lezen.
Na lang wikken en wegen dus toch maar een blog. Maar we spreken af dat we het niet iedere dag doen. Er moet wel iets te melden zijn.
Inpakken
Het blijft toch altijd een lastig karweitje om onze twee fietsen in twee dozen verpakt te krijgen. Nou ligt dat grotendeels aan mij omdat ik zo verschrikkelijk precies en voorzichtig ben met de fietsen. Maar na twee uurtjes creatief met piepschuim zitten de fietsen in de doos.
Als ik de auto op Schiphol in de garage rondjes draaiend omhoog, etage na etage probeer kwijt te raken bewaakt Fabienne als een echte security de dozen. Als twee mensen wel heel erg geïnteresseerd zijn in de dozen en tijdens een praatje, na de verwonderde oh’s en ah’s zelfs haar Facebook, instagram of whatsapp willen hebben rijgt ze haar armen zo onopvallend mogelijk door alle riemen van de tassen. Ja wij kennen inmiddels veel van de trucs van dit soort lui. De een leidt af en de ander graait leuke spulletjes bij elkaar. Dus niet.
Inchecken
Op Schiphol gaat het verder soepel en helpt een aardige stewardess ons meteen langs de wachtende rij zo naar de laatste balie. “Komt u maar hierlangs hoor mevrouw en meneer”. Tuurlijk, beter zo. Het inchecken gaat lekker soepel. “Uw vlucht vertrekt vanaf gate 13”.
Gate 13? Huh? 13? Wordt ook 13 hier gebruikt? Ja dus. Ok. Ik kan het hebben. Ik ben niet bijgelovig.
Bij gate 13 gaan er drie jonge meiden tegenover ons zitten. Een van de meiden in een kort broekje en dito shirtje is van boven tot onder en van links naar rechts getatoeëerd. Nou moet je dat vooral zelf weten, maar vervelend vind ik dat het toch je aandacht trekt. Ik kan er niets aan doen maar ik moet er de hele tijd naar kijken. Als ik dan toch wordt afgeleid, probeer ik maar de betekenis achter de tatoeages te ontdekken. Nou ben ik een leek wat dat betreft, ik val al flauw als ik mezelf per ongeluk prik met een naald als ik een knoop aan mijn overhemd zet, maar ik herken er niet één. Het lijken mythische figuren met heel veel bloemen en draken. Ik kom er dus niet achter.
Eenmaal in het vliegtuig krijg ik meteen de suggestie van Siri om de vliegtuigmodus aan te zetten. Nou zeg, het moet niet gekker worden. Siri weet ook alles.
Hoewel het toestel propvol zit, zitten wij samen op een rijtje van drie. Lekker hoor een beetje ruimte. Fabienne aan het raam, ik aan het gangpad en een leeg stoeltje tussenin. Het gaat verder goed hoor met ons.
Sevilla
Onze dozen met de fiets komen netjes uit het gat ‘odd sizes luggage’ tevoorschijn. We zijn wel een half uur te laat in Sevilla, maar onze chauffeur staat lachend met een iPad met onze namen in zijn hand op ons te wachten. “Hola, hola.”
Onze aankomst in hotel Al Ándalus Palace voelt vertrouwd. We komen hier nu voor de derde keer en weten dat onze fietsdozen goed worden bewaard en dat we de fietsen goed kunnen stallen. We kunnen ook meteen aanschuiven aan een vorstelijk buffet. Fijn is dat de glazen wijn hier gewoon goed vol worden geschonken. “Tja, waarom zijn de glazen anders zo hoog?” Is een nuchtere constatering die ik niet beter had kunnen verwoorden.
Dinsdag fietsen in elkaar zetten en dagje Sevilla.
Volgende blog overmorgen.
Half elf, welterusten.
Geniet ervan en zorg goed voor jullie zelf.
Ik vertrek dinsdag naar Turkije mountainbiken.
Magda
Fijne eerste fietsdag en tot lezens!!
Een fijne tocht en veel veilige kilometers. 😘
Veel fiets plezier en leuke gezellige dagen samen 🌞 😘
We zijn zeker jaloers, omdat er voor ons voorlopig geen reis meer in het verschiet zit. Francis is afgelopen weekend aangereden ( terwijl ze zelf fietste) door een wielrenner die zo stom was om op zijn tellertjes te letten en niet voor zich te kijken. Resultaat: Francis smakte tegen het asfalt en zit nu met een gebroken knieschijf! Vrijdag a.s. de operatie. Daarna een lang revalidatie proces. Onze AWOL reis naar Thailand in januari as heb ik vanochtend helaas moeten annuleren.
Jullie wensen we veel plezier….