De pagoda’s van Dali

We hebben nog twee dagen in Dali en we gaan vooral een beetje relaxen. Vanmorgen hebben we de Chongsheng tempel bezocht. Een heel groot tempelcomplex, het grootste complex van het Han-Boeddhisme in China. We gaan er op de fiets naar toe, het is maar een km of 5. We rijden via nieuw Dali en daar is het een drukte van belang. Er wordt van alles opgetuigd. We zien dat er een groot evenement is van 19 tot en met 21 april. We begrijpen niet wat voor evenement maar aan de spandoeken te zien is er iets groots te doen de komende drie dagen. We zagen in het hotel ook al heel veel zakenlui. Even later fietsen we langs heel veel spandoeken en een soort van beurskramen van allerlei automerken. Een soort autobeurs blijkbaar. Maar verderop zien we ook dat er even een motortrail wordt aangelegd. Alles wordt hier ‘even’ aangelegd. Het lijkt er op dat er zelfs een zesbaansweg is aangelegd voor de autostands. Het is hilarisch dat we zien dat de zesbaansweg uitkomt op een T-splitsing met links en rechts twee onverharde weggetjes.

Op het onverharde weg zien we een heel klein tempeltje waar wordt gezongen. Daar moeten we natuurlijk even binnen kijken. In het minitempeltje zijn oude vrouwtjes aan het zingen en spelen. Ze lijken iedere keer onenigheid te hebben waar ze dan weer zelf om moeten lachen. Het zingen en muziek spelen gaat niet helemaal gelijk. Ook of ze nou gaan staan of blijven zitten wordt over gediscussieerd. Ze hebben in ieder geval wel plezier. Prachtig om te zien!

We vinden het tempelcomplex al snel. Het is zo groot dat je een stuk wordt weggebracht met een treintje. Er zijn heel veel tempels, de een nog groter dan de ander. Het complex is vaak verwoest geweest door oorlogen en natuurrampen, alleen de drie oude hoge pagoda’s zijn nog authentiek, maar de andere tempels zijn weer prachtig opgebouwd.

We zien ‘s-middags heel veel hotemetoten onder begeleiding van een gids door Dali lopen. Dit is de komende dagen blijkbaar echt een belangrijk evenement. De rest van de middag hebben we rustig aan gedaan en is ons niks geks overkomen. Daarom schrijven we nog wat over de indrukken die we van China hebben opgedaan.

Het eten in China is overigens heerlijk. Wij vinden het eten hier van alle landen die we in Azië hebben bezocht bijna het lekkerst, op India na dan. Doordat je zelf kunt aanwijzen in de vitrine wat je wilt eten, eet je dus heel afwisselend. We eten meestal twee gerechten: een vleesgerecht en een groentegerecht. Wij krijgen onze vitamientjes hier zeker wel binnen. Alleen het ontbijt bevalt ons hier niet. Gebakken rijst met groente, wat we vaak in Thailand als ontbijt krijgen, vinden we nog wel lekker. Maar geen soep, gestoomde witte plakbroodjes of witte waterige rijstepap. We proberen het wel eens, maar we krijgen het niet weg. Maar gelukkig is er yoghurt, wit brood en cakejes te koop. 

Je krijgt bij het eten in de restaurants altijd in een in papier of plastic ingepakt setje met een minibordje, een klein schaaltje, een klein kommetje en twee ingepakte chopsticks. Bijna alle restaurants maken namelijk gebruik van de afwasservice. We vermoeden dat het verplicht is. Vuile afwas wordt in blauwe kratten gedaan en dat wordt in de ochtend opgehaald door een tuk tuk. En schone ingepakte sets worden weer afgeleverd. Wel zo handig! De restaurants hoeven zich dan alleen maar op het koken te richten en het is wel zo hygiënisch. Standaard krijg je altijd een potje thee bij het eten. De restaurants hebben ook vaak geen ijskast met bier of frisdrank. Bij het eten drink je thee, en je kunt zoveel krijgen als je wilt. Meestal is dit groene thee, maar deze groene thee smaakt heel anders dan de groene thee die wij gewend zijn. Wij vinden deze groene thee lekkerder. De afgelopen weken kregen we ook andere thee, die geler was en zoeter dan de groene thee. We zijn erachter gekomen dat dit boekweitthee is en dat is de specialiteit van Shangri-La. Het zijn hele kleine gele bolletjes en de thee smaakt een beetje naar cake. Maar ja wij zitten hier toch al op een cake dieet, dus wij vinden dit wel lekker.

In de wat betere restaurants staan grote ronde tafels. Als de Chinezen zelf gaan eten, bestellen ze heel veel verschillende gerechten en dan is het de bedoeling dat ieder van alle schaaltjes kan eten. Op de ronde tafels is een glazen draaischijf waar de gerechten op worden geplaatst. Dat is heel handig want dan kun je zo het gerecht waar je wat van wilt eten voor je draaien. Wel opletten natuurlijk, en niet even op je smartphone kijken, want voor je het weet is je lekkere gerecht al weer voorbij. Ook met de stokjes zijn ze heel handig en kunnen ze werkelijk alles pakken wat ze willen. Zelfs een vis fileren en graatjes eruit halen. Wij zijn er ook al aardig bedreven in, tuinbonen, maïskorrels het gaat allemaal prima. De Chinezen gooien alles tijdens het eten op de grond. Afgekloven botjes, servetjes, etc. Dus denk nog even na voordat je een Chinees te eten uitnodigt thuis. Zodra ze weg zijn wordt alles opgeruimd door de bediening. Ook zie je soms in de wat grotere restaurants enorme tv-schermen met sport- of reclamefilmpjes. Het is dus niet echt rustig uit eten gaan hier.

De jongere Chinese dames willen graag zo blank mogelijk blijven. Je ziet ze dan ook vaak lopen met paraplu’s en sommige dames zijn in en in wit. Ze gebruiken vaak witte make-up om gezicht witter te maken. Ook zie je in de winkels ook allerlei whitening crèmes. Grote zonnebrillen met gespiegelde glazen is hier helemaal in. Het grappige is dat de Chinezen niet zo van die grote neuzen hebben, waardoor die brillen altijd op het puntje van hun neus staan en ze tig keer die bril op hun neus moeten schuiven. 

Er staan in heel China overal camera’s. Niet alleen in de stadjes maar ook onderweg. En op de weg, zelfs op stille landbouwweggetjes, worden foto’s gemaakt van het verkeer en dus ook van ons. Per dag worden er wel zo’n stuk of 10 foto’s van ons gemaakt. Ze hebben dus al een hele serie van ons. Als we inchecken in de hotels dan moeten we ook meteen ons paspoort afgeven en dat doen wij niet zo graag. Nu heeft het ministerie van buitenlandse zaken in Nederland een speciale app, zodat je gegevens dan beveiligd zijn. Je kunt dan steeds van je eigen paspoort een foto maken, wegstrepen wat je wilt verbergen, en dan kun je die bewerkte foto opsturen naar het hotel. Nou leuk bedacht van BUZA, maar dat werkt niet in China hoor. We hebben al zoveel moeite om ze wijs te maken dat we een hotelkamer willen, dat we daar dus niet aan beginnen. We hebben zelf altijd kopieën van ons paspoort bij ons en Hans was ook zo slim om kopieën te maken van onze visa. Op dat papiertje hebben we met grote letters COPY 2019 opgezet en meestal lukt het wel om dit af te geven, waarna ze er een foto van maken. Wat ook heel belangrijk is, is het nummer van het visum, wanneer en waar we China zijn binnengekomen. Leuk is wel weer dat je heel goed kan zien dat het document van ons een exacte kopie is van ons paspoort, maar dat sommige Chinezen dan een op een alle nummers controleren. Joh, de nummers kloppen, warempel zie je ze dan denken.

Morgen gaan we nog een stukje fietsen naar een dorp boven Dali en toch ook nog maar even naar het busstation om kaartjes te kopen voor overmorgen.

Morgen schrijven we voorlopig ons laatste blog in China. Dan gunnen we ons zelf even rust, en jullie ook natuurlijk ;-). Morgen weten we of we buskaartjes hebben en of we in Kunming gaan komen. Dan vliegen we maandag via Hong Kong naar Seoul, waar we dinsdag aankomen. Dus dinsdag gaan we weer verder met ons blog. Dat krijgen jullie dan woensdagochtend.