Prachtige route, ondanks regen!

11 maart 2017 - Kunming, China

Ik weet het zeker, Vietnamezen zullen nooit onze hitlijsten bestormen. Gisteravond was er rond bedtijd een avondje karaoke bij de buren. Daarbij vallen dan twee zaken op: de Vietnamezen denken allemaal de Justin Bieber of Beyoncé  van Zuid-Oost Azië te worden. Maar we lagen gisteravond met kromme tenen in bed. Het was zo vals als het maar kon en het leek gewoon helemaal nergens op. Daarnaast zijn alle Vietnamezen zo doof als een kwartel. De apparatuur staat zo hard dat de boxen bol staan van de watts en het geluid van vervorming niet eens meer herkenbaar is als muziek. Publiek staat gek genoeg te gillen en te juichen van plezier. Nou kan je voor een leuke avond een goede partydrug gebruiken, maar waarschijnlijk hebben ze hier dan toch nog niet de goede mix gevonden. Ondanks de herrie zijn we toch in slaap gevallen. Maar om vier uur vannacht begonnen ze ergens verderop in het dorp in een microfoon te schreeuwen. Een wekker hebben we niet nodig hier. We zijn altijd vroeg wakker of van het verkeer of van andere herrie.

Onze hoteleigenares heeft een lekker ontbijt voor ons gefabriceerd. Heerlijk vers brood met een omelet, koffie en yoghurt. Het zal jullie niet meer verbazen dat het regent als we vertrekken. Met poncho en lange broek gaan we weer op pad. Mijn Vietnamese vriend van de straat heeft gisteren mijn schoenen nog wel zo mooi schoongemaakt. Ik besluit plastic zakken om mijn schoenen te binden. Ik probeer werkelijk alle manieren uit om hier voor lul te rijden. Door het rijden wordt er lucht in de zakjes geblazen zodat het lijkt of ik met een paar klompvoeten van jewelste aan het fietsen ben. Maar ze blijven wel droog, en….. schoon. Dat moet mijn vriend plezier doen.

Omdat we vandaag een paar korte klimmetjes hebben zijn we snel kletsnat. Je moet het maar eens proberen met zo’n plastic zak en dan een colletje van 8% oprijden. Nou dan duurt het niet lang hoor voordat het zweet onder je poncho vandaan klotst. Rond het middaguur is het droog en trekken we die zakken uit. Onze fietsen zien er uit alsof we meegedaan hebben met een crosscountry. Fabienne weet op zo’n manier te rijden dat de modder op plekken zit waar bij mij nog geen spatje regen komt. 

Als we door een dorpje rijden zien we in een grote loods wat dames achter de naaimachines aan het werk. Er wordt veel kleding gemaakt in Vietnam. We stoppen en lopen naar binnen. Het is altijd leuk om even een praatje te maken met de mensen van hier. Ze giechelen al als we naar ze toe lopen. Ze zijn heel nieuwsgierig en willen graag met Fabienne op de foto. Ze vinden het leuk te laten zien wat ze maken. Ik weet niet of het nu gordijnen zijn of een jurk is. Kan allebei volgens mij. Fabienne lijkt heel groot naast de dames. Dat vinden ze leuk dat met alle mobieltjes een foto moet worden gemaakt. Even later nemen we hartelijk afscheid. “Was het nu een jurk of waren het nu gordijnen?” Vraag ik nog aan Fabienne. “Gordijnen natuurlijk” “oh, ja dat dacht ik ook.” ;-)

Gelukkig laten wij ons niet uit het veld slaan als het weer eens een dagje tegenzit. ;-( Daar kunnen we tenslotte niets aan veranderen. De route van vandaag is fantastisch mooi. Ondanks de regen en de mist die we na de regen hebben is het een prachtige route. Het is jammer dat we geen mooie foto’s kunnen maken. We maken natuurlijk wel foto's, maar van vergezichten is geen sprake. De natuur is hier geweldig mooi. We fietsen langs mooie rijstvelden en door prachtige natuur. We komen vandaag aan in Ninh Binh. Dat is ons verste punt van de reis. Hierna gaan we weer terug naar Hanoi. Maar morgen eerst hier een bijzondere pagode bezoeken en de vroegere oude hoofdstad Hoa Lu. 

Dick en Jeanette, onze medefietsers,  zijn vandaag ook in Ninh Binh aangekomen. Zij dalen morgen verder af naar het zuiden en hebben nog drie weken te gaan. Ze zijn waarschijnlijk blij dat wij weer terug richting Hanoi gaan en hopen dat wij het slechte weer meenemen. 
Vanavond nog de laatste keer met zijn vieren gegeten. Het was erg gezellig om een tijdje elkaar onderweg of ‘s avonds tegen te komen en de ervaringen uit te wisselen. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Singa:
    11 maart 2017
    We zullen duimen dat jullie de laatste week toch nog het Vietnamese zonnetje zullen zien.
  2. Rinus:
    11 maart 2017
    Beste Hans en Fabienne,
    Ik heb lang gedacht dat jullie nog thuis zaten of Kunming niet verlaten hadden. Elke dag staat er bovenaan immers Kunming.
    Maar als je zo gevarieerd over regen kan schrijven moet je wel verse indrukken hebben. Ik heb van jullie verhalen genoten! En nooit zo'n goede voorbereiding op onze wintersport gehad.
    Nog liggend in bed kreeg ik plaatsvervangende spierpijn van de beschrijving van de beklimmingen en forse dagtrajecten. Ik ben helemaal klaar voor de afdalingen. Ik wens jullie nog echt zonnige dagen en een goede voortzetting. Hart groet, Rinus
  3. Fabienne:
    11 maart 2017
    @Rinus: leuk dat je onze reis meebeleefd hebt. Vreemd dat Locatie niet werd aangepast. Dat zou automatisch moeten gaan. Fijne wintersport en ik hoop dat je goed weer hebt.
  4. Joost:
    11 maart 2017
    Ha die Hans/Fabienne, wat zien jullie af daar. Regen, modder en andere invloeden doen wel een beroep op jullie flexibiliteit.
    Als ik zo eens lees bestaat jullie eten vooral uit rijst en omelet. Goed voor de lijn zullen we maar zeggen. Hans, straks zit je net zo strak op de fiets als ik. Ha, ha. Nog veel plezier saampjes.
  5. Hans:
    11 maart 2017
    Nou inderdaad Joost. We worden hier in ieder geval niet dikker. Dat afzien valt wel mee hoor. Maar het weer had wel wat beter gemogen. Vorig jaar was het in deze periode 30-35 graden. Het klimaat verandert echt.
  6. Ruud Peters:
    11 maart 2017
    Volgens mij hebben jullie nog nooit zoveel regen gehad op jullie fietstocht.
    Laat Trump jullie log maar niet lezen,zal hij zeggen,valt best mee met opwarming van de wereld en hoezo droogte.
    We wensen jullie nog een droge mooie week toe