Pech en mazzel met het weer

12 februari 2018 - Pontian Kecil, Maleisië

Het is vandaag onze langste etappe in Maleisië. We karren vandaag bijna 100km en komen steeds dichter bij Singapore. We hebben hierna nog twee etappes te fietsen voordat we in Singapore zijn. Maar eerst vandaag. We hebben een route die recht naar het zuiden gaat door mooie natuurgebieden maar ook stukken langs wat drukkere wegen. We gaan merken dat we in de buurt van Singapore gaan komen. Als we ‘s-morgens buiten komen vinden we dat het wel erg hard waait. We hebben nog niet zo snel door waar de wind vandaan komt en of we hem mee of tegen gaan hebben vandaag. Nou na een klein halfuurtje als we da stad uit zijn weten we het hoor. Pal tegen en het is verdikkeme nog een forse wind ook. Aan de andere kant is het vandaag niet zo heel warm en zijn er af en toe wat wolken voor de zon. Voor het eerst dat ik (Hans) het prettig vind dat de zon niet schijnt. We kunnen er vandaag de tijd voor nemen want ons hotel is geboekt. Maar langzaam rijden doen we ook met wind tegen niet. Is wel een lekkere training voor het rijden in de polder straks. 

Onze route is mooi maar wel steeds meer van het zelfde. Omdat het wegennet alleen langs de kusten heel uitgebreid is, rijden we door veel hetzelfde gebied.  Veel oliepalmplantages langs kleine kanalen, af en toe langs een vissershaventje. Omdat we aan de westkant van noord naar zuid rijden zijn we soms gedwongen ook stukken grotere weg te fietsen. Omdat we vandaag ook een beetje willen opschieten is dat ook weer niet zo heel erg. 

Rond half twaalf besluiten we maar te lunchen omdat we niet zeker weten of er nog andere gelegenheden op onze route komen. Bij een aardige vrouw vragen we wat fried rice and fried noodles. Omdat we ook hier weer niets te drinken kunnen bestellen loop ik naar een winkeltje verderop. Als ik terugkom heeft Fabienne haar bordje al gehad en schept ze voor mij net op. We krijgen er allebei een behoorlijke kwak sambal opgegooid. Fabienne schrikt en schudt van nee. Te laat. “Oh it is medium strong” zegt de vrouw. Stoer zoals ik ben smeer ik de kwak over mijn rijst. Nou als dit medium is...., dan hoef ik de strong sambal niet te proberen. Als we moeten betalen is dat 4 Ringit (80 cent)!!l Zo goedkoop hebben we in Maleisië nog niet gegeten. 

We gaan weer verder en hebben er lekker de gang in. We lossen elkaar wel af op kop om allebei ook even uit de wind te rijden. We stoempen allebei lekker door en ook Fabienne staat haar ‘mannetje’. Als je den etappe van bijna 100km voor de keiEn krijgt kan je beter ook maar een beetje doorrijden. Hoewel de zon zich af en toe achter de wolken verschuilt wordt het steeds warmer. Zoals gisteren al geschreven gaan we steeds meer verlangen naar de kou in Nederland. We zeggen het vaak tegen elkaar, “wat hebben wij toch eigenlijk een geweldig klimaat in Nederland, met vier verschillende seizoenen”. 

We zijn nog redelijk snel in Pontian. We hebben een leuk trendy nieuw hotel. Morgen fietsen we naar de grens met Singapore. We hebben besloten om de etappe naar Singapore te splitsen. Ervaringen van andere fietsers heeft ons geleerd dat je zeker een uur bezig bent aan de grens. En dat is in de middag met deze warmte niet leuk. Daarom hebben we een overnachting geregeld in een stad nog aan deze kant van de grens. Het is de hoofdstad van de provincie Johor waar we nu doorheen fietsen. De dag erna kunnen we dan in de ochtend naar Singapore. 

We hebben, slim als we zijn 😉, al naar een fietsenwinkel in Singapore gemaild om te vragen of hij twee fietsdozen wil regelen voor ons. De winkel zit een kilometer van ons hotel, dus dat moet te regelen zijn. Ik hoop alleen dat hij begrepen heeft dat het om Europese fietsen gaat en dat ik niet zo’n doosje krijg van een fiets waar ze hier op fietsen. Want dan wordt het een bouwpakket.

Wij maken hier nog net Chinees Nieuwjaar mee. Dat is echt heel toevallig, want met het boeken van de reis hebben we daar geen moment aan gedacht. Het Chinees Nieuwjaar vindt trouwens elk jaar op een andere datum plaats, maar altijd wel ergens begin februari. Dit jaar is het dus 16 februari en wij vliegen 17 februari om 01.30 uur in de nacht van 16 op 17 februari dus.

Je merkt al enkele dagen dat iedereen al met dat nieuwjaar bezig is. In hotels en restaurants worden steeds meer rode lampen en andere versieringen opgehangen. De kledingwinkels hebben rode kleding. Het is hier de gewoonte om aan vrienden en familie een nieuwjaarspakket te geven. De winkels staan er vol van de een nog groter dan de ander. Ook staan de winkels vol met dozen mandarijnen. Geïmporteerd uit.... China.

Het is gewoonte om nieuwjaar te vieren met de familie. Je neemt dan mandarijnen mee, een rood envelopje met geld of een nieuwjaarspakket.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

3 Reacties

  1. Ruud Peters:
    13 februari 2018
    We snappen dat jullie zeggen,dat je de klimaten geweldig vindt. Dat zei Oda ook toen we weggingen,dat ze dat zou gaan missen.
    Vandaag op Oda haar opoefiets naar het dorp,ik was bekaf met de zelfde sterke wind tegen als bij jullie.
    Veel plezier nog de laatste dagen
  2. Harry en Patricia:
    13 februari 2018
    Geniet toch nog maar even van de warmte! Het is bijna voorbij voor jullie, wat gaat het toch snel! 😘
  3. Theo van der Hoeven:
    13 februari 2018
    Na een paar dagen Nederland praat je wel anders.😉