Moskee en ‘little India’

4 februari 2018 - Klang, Maleisië

Vandaag in principe ‘an easy day’. We gaan naar Klang en het is 50km fietsen. Maar het is weer zo warm, dat zelfs 50km fietsen een zware opgaaf wordt. We krijgen vandaag ontbijt op de kamer geserveerd. De juffrouw vroeg ons dat gisteren of we beneden kwamen ontbijten of dat we roomservice wilden. Nou ja is wel een keer lekker. Dus komt u het dan maar serveren om half acht. Lekker decadent. En klokslag half acht “knock knock roomservice, your breakfast”

Heerlijk om je ontbijt te eten terwijl we op tv naar het wereldkampioenschap veldrijden zitten te kijken in Valkenburg. Het moet niet gekker worden.

Even later zitten we op de fiets richting Klang. We komen weer door het centrum van Kuala Selangkor en .... geen aap meer te zien. Die apen komen echt alleen ‘s-middags tevoorschijn als er wat te halen valt. Nu zitten ze waarschijnlijk allemaal lekker uit te buiken bovenop de heuvel.

Als we denken lekker de gang erin te hebben worden we verdikkeme ingehaald door twee blanken (of moet ik, tegenwoordig witten zeggen) op een tandem. Blijkt een jong Duits stel te zijn. We stoppen even om ervaringen uit te wisselen. Het is altijd leuk om je verhaal te delen met anderen en al helemaal met Duitsers als je al zes weken onderweg bent. Dan heb je wat te vertellen, en zeker als je ook nog eens op een Duitse fiets rijdt. Blijkt dat zij verdorie al acht maanden onderweg zijn en fietsend helemaal vanuit Duitsland naar Azië zijn gefietst. Oefppf. Tja dan zijn wij net vijf weekjes onderweg en hebben we niet zo veel meer te vertellen. Het is wel stoer zeg helemaal uit Duitsland op de fiets. Ze hebben nog anderhalve maand te gaan en moeten dan weer terug naar die Heimat. Ook zij hebben veel last van de warmte. Het is vandaag 32 graden, maar door de luchtvochtigheid van 57%, voelt het aan als 36 graden. Dit is volgens weeronline. Na zo’n tien minuten van alles gedeeld met elkaar gedeeld te hebben, stappen we weer op de fiets. Op een tandem ga je samen dus sneller dan op twee fietsen merken we al snel. 

Het is volgens ons weer volle maan of zo iets, want er trouwen vandaag weer veel stelletjes. Nou worden daar altijd heel veel mensen voor uitgenodigd wat de nodige verkeerschaos veroorzaakt. Vooral als het feest al even aan de gang is en de auto soms anders reageert dan je bedoelde. Dus worden er gewoon een paar agenten ingezet om het verkeer bij zo’n bruiloft te regelen. Het moet niet gekker worden. Een van die agenten ziet ons aankomen en denkt bij zichzelf ‘ja hallo ik sta hier natuurlijk niet voor niets’ dus steekt ferm zijn hand omhoog, staat midden op de weg, en maakt theatraal een stopbeweging. Wij zijn nog zeker 100 meter van hem vandaan en geen ander verkeer in de buurt te zien. Als ik op hem afrijd stop ik werkelijk net voor de neus van zijn schoen. Zodra ik stil sta en uit mijn pedalen ben geklikt geeft hij aan dat ik moet doorrijden. Wat een eikel. Ik had gewoon over zijn schoenen moeten rijden denk ik nog. 

Onderweg ben ik er achter gekomen dat een auto te koop is als er een lege oliefles op het dak staat. We vroegen ons al af waar al die plastic olieflessen nu voor waren die op de auto’s stonden. Dat betekent dus dat de auto te koop is. Geinig!

Het is vandaag ontzettend warm. We denken zelf dat we het nog niet zo warm hebben gehad in Azië, maar dat kan ook met de luchtvochtigheid te maken hebben. Het is dan toch wel een heel vreemd gezicht als we Maleisiërs op een brommer of fiets zien met een jas aan. Wij zouden denken dat de wind dan juist wat verkoeling geeft maar daar denken ze hier anders over. En het is al helemaal vreemd als je dan je jas achterstevoren aantrekt.  Dat zagen we al in andere Aziatische landen, maar zo’n vreemde gewoonte waait dus over naar andere landen. Gewoon je jas op de brommer of op de fiets achterstevoren aantrekken. Lekker warm rond je hals. Kan ook een hype worden in Nederland, maar iemand moet ermee beginnen.

We komen voor de lunch aan in Klang. Het hotel is het hoogste gebouw van Klang en het hotel heeft 23 verdiepingen, maar de receptie zit pas op de 9e. Beetje apart is dat wel. Fabienne blijft beneden bij de fietsen. De conciërge houdt haar aan de praat. Hij zegt wel dag hij op de fietsen zal passen, maar voor alle zekerheid blijft Fabienne er toch maar bij. 

Ik ga snel inchecken in ons hotel. Maar we houden even in ons achterhoofd dat we gisteren op internet voor een kamer 52% korting kregen bij Agoda. En dat vinden de dames van de receptie ook vervelend. Het zijn twee jonge meiden die me graag willen helpen. We willen graag twee nachten blijven want we gaan morgen naar Kuala Lumpur. De prijs die de dames van het hotel moeten vragen is inderdaad twee keer zo hoog. Als ik ze vertel dat ik via de site veel goedkoper kan boeken bevestigen ze dat maar zij kunnen die korting niet geven. Omdat de WiFi heel slecht is sta ik even later op de telefoon van een van de dames onze hotelkamer te boeken bij Agoda. Wat een service! De bevestiging komt binnen en de kamer is geboekt. Het duurt wel even en als ik weer beneden kom heeft Fabienne een punthoofd gekregen van het gebabbel van de conciërge, waar geen touw aan vast te knopen is.

Na een korte douche gaan we naar het centrum van Klang. We komen al slenterend bij de moskee van Klang. Dat is een koninklijke moskee uit de buurt. We willen wel even naar binnen. Ook om even uit de zon te zijn. We trekken onze schoenen uit en er komt al snel een belangrijk uitziende moslim op ons af. Hoewel we geen woord begrijpen van wat hij zegt is het iets in de trant van “dat gaat zo maar niet met die blote benen van jou”. Het klinkt nors maar de man reikt ons vriendelijk een rok en een jas aan. Nou denk ik, dan doe ik toch even een jas aan. Nou nee niks jas, de rok is voor mij. Oke dan maar met rok aan naar binnen. We kijken rond in het binnenste van de moskee, het heilige der heiligen voor de moslims. Eigenlijk is een moskee niet zo heel bijzonder van binnen. Een van de andere bezoekers geeft mij een hand en verwelkomt mij in zijn moskee. Hoewel Fabienne hem de hand ook toereikt wordt die netjes genegeerd. Oh ja dat is waar ook. Als we weer naar buiten gaan breek ik bijna mijn nek omdat ik op mijn eigen rok stap. Tjemig, rijd je al meer dan 2000km zonder brokken struikel ik hier bijna de trap af omdat ik in de zoom van zo’n jurk stap. Tja ik ben dat ook niet gewend natuurlijk.

Dan gaan we op zoek naar het treinstation. We vragen een paar keer aan wat jongelui of ze weten waar het treinstation is. De een weet niet dat er een treinstation is, de volgende zwabbert wat met zijn hand naar een bepaalde richting waar we geen wijs uit worden en de 3e zegt ”too far to walk”. Toch maar zelf op gevoel hopelijk de goede richting oplopen. Het is wel niet de beste route want we moeten door een gat in een hek over de spoorrails lopen, maar we vinden het station. Nu op zoek naar het tijdschema. Net als in Nederland bij de metro staan er een paar dikke lijnen met bolletjes die de stops moeten uitbeelden, maar helemaal duidelijk wordt het niet en al zeker niet hoe vaak ze rijden en hoe laat. Toch maar even vragen bij het loket. De trein gaat elk half uur om 06 en 36 en we kunnen ook al een kaartje kopen 10 Ringit (2 euro). Het moet niet gekker worden. We kopen al vast treinkaartjes voor de trein van morgen en krijgen de waarschuwing dat het koud is in de trein. Huh, het moet niet gekker worden. Moeten we morgen dan een fleece meenemen? Nee, dat gaan we toch niet doen. We lopen, nou slenteren, door de wijk die bekend staat als Little India en dat is leuk om te doen. Het is echt net of je in India bent. Je ziet alleen naar Indiase mensen, Indiase muziek, Indiase winkels en restaurant. Indiërs houden van prachtige kleurrijke kleding en van sieraden. Het is een genot om langs de winkeltjes te slenteren. Bij de juweliers is het bomvol met mensen en het is allemaal goud wat er blinkt.

Rond een uur of vier lopen we terug naar ons hotel. Wat voor mij heel vreemd is dat ik werkelijk van schaduw naar schaduw loop. Het is in de zon niet uit te houden. Ik had niet gedacht dat we het ooit prettig zouden vinden om weer op onze hotelkamer te zijn omdat het daar zo lekker koel is. We vragen ons wel af hoe het morgen in Kuala Lumpur zal zijn. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Singa:
    5 februari 2018
    Heel veel plezier morgen in Kuala Lumpur.En Hans beter nat van het zweet dan van de regen.
  2. Jacques:
    5 februari 2018
    Leuk met de trein morgen!