Tai Chi op de boot

16 maart 2017 - Kunming, China

We staan vandaag om even voor 06:00 uur op. We hebben toegezegd om op tijd op het dek klaar te staan voor de ochtendsessie Tai Chi. Nou ja, WE, Fabienne vond dat we dat aardige Vietnameesje die de Tai Chi zou doen niet alleen konden laten staan. Enfin, ook ik loop met toch wat lood in de schoenen naar het bovendek. Daar staat onze Vietnamees al klaar, als een Bruce Lee in een angstaanjagend zwart satijnen pak. Met felkleurige draken op rug en mouwen. Hij stelt ons alle vier in formatie op recht achter hem en legt uit dat we hem na moeten doen. Het andere Nederlandse stel wordt achter ons opgesteld. “You are higher”, zegt hij gebarend. Als hij een chinees klinkend muziekje op heeft gezet, begint hij met zijn armen bewegingen te maken als een verkeersagent in slow motion. Hij houdt daarbij een denkbeeldige voetbal in zijn handen. Ik kijk om me heen of er op de andere boten niet heel veel mensen keihard staan te lachen, maar dat valt mee. We doen allemaal heel serieus mee. Dan maakt Bruce  met zijn heupen en benen bewegingen die ik probeer na te doen. Ik ben bang dat ik in de knoop raak en nooit meer overeind zal kunnen komen. Tjemig wat is die goser lenig zeg. Maar ja hij staat dat iedere dag een half uur te doen. Ik kan niet voorkomen dat ik sta te kreunen en piepen. Als we richting einde oefening gaan komt de climax waar ik al bang voor was. Als een beginnende Houdini maak ik zijwaartse bewegingen en maak armbewegingen of ik iemand doormidden ga hakken. Er is er straks maar een gebroken en dat ben ik zelf verwacht ik.
Na een halfuurtje is de sessie klaar en bedankt Bruce ons hartelijk. Als we naar beneden lopen zegt Fabienne “was wel lekker hè”. We zijn het vaak met elkaar eens, maar ik ben blij dat ik even kan gaan liggen.
Om 07:00 uur wordt er een geweldig ontbijt geserveerd. Een overvol bord met van alles en nog wat. Nu ben ik een aardige eter in de ochtend. Maar dit is te overdadig. Het is wel heel prettig dat je gewoon de lekkere dingen kunt eten. We genieten en smullen van ons ontbijt.

Ons strakke programma dwingt ons vandaag meteen na het ontbijt in een kleiner bootje om naar een uitzichtpunt te varen. Onze butler wil dat graag vroeg doen omdat het anders te druk wordt. Een uitstekend initiatief blijkt achteraf. We varen naar een van de hoogste eilanden en beklimmen de 450 treden met speels gemak. Waar zo’n Tai Chi niet goed voor is. Boven hebben we een fantastisch uitzicht. Het is wel bewolkt maar gelukkig is het zicht goed. Na de beklimming kan er gezwommen worden. Er zijn nog niet veel toeristen op dit moment dus het is nog heerlijk rustig. Fabienne en Hendrik hebben hun zwemspullen onder hun kleding aangetrokken, maar staan nu toch te twijfelen. Het is toch wel fris. Maar Fabienne is makkelijk over te halen als ik zeg “je bent hier maar één keer” en “je laat je bij een beetje frisse wind toch niet kennen”. Even later duiken Hendrik en Fabienne de zee in. Ik vind het heel stoer.  Als ze uit het water komt sta ik natuurlijk klaar met een lekker dik badlaken. Het minste  wat ik kan doen.

Na het zwemmen worden we door het bootje terug gebracht naar ons schip. Onze butler komt ons na de koffie vragen of we de bagage uit onze hut willen halen zodat alles schoon kan worden gemaakt. We moeten een beetje opschieten want om 10:30 uur staat de brunch al weer klaar. Ook de brunch is weer geweldig lekker. We eten seafood noodles met de vers gevangen inktvis van gisterenavond met nog een heerlijk meloensapje er bij.  Het is goed dat we maar twee dagen hebben geboekt en dat we dit geen hele week doen.
Om 12:00 uur stappen we voldaan en met een goed gevulde maag van boord. Onze hostess begeleidt ons netjes naar een klaarstaande taxi die ons weer naar Hanoi rijdt.

Onderweg naar Hanoi verandert het weer langzaam in het weer dat we zo langzamerhand gewend zijn. Het miezert weer. In ons hotel worden we opgewacht door het personeel dat het heel vervelend vindt dat we zo’n pech hebben met het weer. We hebben weer een kamer met balkon. Fijn als het regent en het 18 graden is. Als Fabienne wat spullen buiten wil hangen hoor ik een schreeuw en een vl…… ik ren naar het balkon en zie haar als een volleerd Tai Chi instructeur in spagaat  het balkon liggen. Alleen had Bruce vanmorgen niet zo’n grimas zijn gezicht. Oei Fabienne is op het natte balkon uitgegleden en heeft haar scheenbeen lelijk open gehaald. Gelukkig valt het mee. Wat vel eraf zo hier en daar. Als ik het nieuwe flesje jodium een beetje te overdadig gebruik word ik bijna neergeslagen. “Ik doe het voor je eigen bestwil” weet ik er nog proestend uit te brengen.

Eind van de middag op de plaatselijke markt hebben we nog wat leuke souveniertjes gekocht en ’s avond nog heerlijk Vietnamees gegeten. Morgen onze laatste hele dag in Hanoi en vrijdag weer naar huis. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Singa:
    16 maart 2017
    Wat zijn die weken snel gegaan,maar ondanks dat het weer niet echt meewerkte hebben jullie toch genoten en wij ook van jullie verslagen.
    Fabienne sterkte met je been.
  2. Rein:
    16 maart 2017
    Fantastisch beschreven de Tai Chi, ik kon het als een soort film helemaal volgen! :)
  3. Yvonne:
    16 maart 2017
    Wat een prachtig verhaal weer, en Fabienne hoop dat het wel en beetje mee valt je been. laat je maar lekker verwennen die broer van me.

    Kijken jullie uit op de terug reis, zie jullie gauw weer.

    Lieve groetjes Vonnie
  4. Ed en Joke Barg:
    16 maart 2017
    Hans en Fabienne,
    Nog even vanavond genieten en morgen een veilige reis naar huis toegewenst.
  5. Rineke:
    16 maart 2017
    Hopelijk niet te veel last van je been Fabienne.
    Je bent ook wel een held hè Hans het is wel fris !
    Alvast een goede reis terug .
    We gaan deze verhalen wel missen .
  6. Brigitta:
    16 maart 2017
    Ik heb genoten van jullie uitgebreide reisverslagen. Jammer van het weer,maar je kunt niet alles hebben op zo'n mooie trip, waar je zoveel bijzonders hebt gezien. Geniet nog even en een goede reis terug naar huis!