Seightseeing in Kunming

Vannacht hebben we erbarmelijk slecht geslapen. Om 03.00 zitten we klaarwakker in bed. Ik heb even geslapen, Fabienne  nog helemaal niet. We besluiten thee te maken en te gaan lezen. Krijg je slaap van volgens Fabienne. Inderdaad rond vier uur vallen we in slaap. Om acht uur staan we allebei zo brak als wat naast ons bed. Douchen en eten. Het ontbijt is meer dan fantastisch. Ik weet gewoon niet wat ik moet kiezen. Er staan zo veel gerechten dat zelfs van alles een beetje te veel is. We zitten om half tien op de fiets. Mijn navigatie app werkt perfect. Samen met de beschrijving vinden we de route heel eenvoudig. 
Het is wel opletten in Kunming. Het verkeer is niet gewoon druk maar heel druk. Kunming heeft vier miljoen inwoners en het lijkt wel of die vandaag allemaal onderweg zijn. Heel veel mensen in Kunming rijden op een scooter. Maar anders dan bij ons maken ze hier totaal  geen geluid. Alles is elektrisch. Een hele vreemde  gewaarwording om in heel druk verkeer te rijden en bijna geen verkeersgeluid te horen en daardoor ook weinig uitstoot. We vragen ons af of de Chinezen  nu op zondag vrij zijn of naar hun werk gaan, maar we komen er niet achter. 

Meteen op de fiets eerst even bij een Toyota garage binnengereden. Of men onze banden even kan oppompen? Een monteur staat ons aan te kijken of we van mars komen. Fabienne maakt een blaasgeluid met bolle wangen en wijst op de banden. Aha, deze Chinees is een ervaren hints-speler en doet haar na. Het lijkt wel een blaaskapel. Met de bandjes op spanning bezoeken we na drie kilometer de eerste tempel. Een boeddhistische tempel, heel anders dan we tot toe hebben gezien in Azië. Veel houtsnijwerk en de boeddha’s hebben andere houdingen dan we ooit eerder hebben gezien. De devotie van de Chinezen is wel hetzelfde. Er wordt geknield voor Boeddha, bij elke tempel geld gegeven en ook veel geofferd: fruit, bloemen, koekjes. Het fruit ziet er heel vers uit? Wat zou daar mee gebeuren? Je ziet namelijk noot verrot fruit of verlepte bloemen liggen. Er moet toch iemand zijn die dat in de gaten houdt.

De klim naar de tweede tempel die we gaan bezoeken is pittig. Bijna 5 km steil omhoog in zijn één of twee. De elektrische scooters halen dit niet en we zien de berijders naar boven lopen, jaloers kijken naar ons. Bezweet komen we bij de  bamboetempel, ook een oudje en geheel gemaakt van bamboe. Een mooie tempel waar 500 verschillende beelden staan van monniken.

We besluiten ook naar de drakentempel te gaan kijken. Daarvoor moeten we met een gondeltje 500 meter omhoog. Het is een tweede handsje uit Oostenrijk want het zijn gewoon oude skiliften. We besluiten het toch maar te doen. Boven aangekomen is het een beetje een te toeristische attractie. En we merken dat we boven weer een bus of een lift nodig hebben voor de drakentempel. Dat gaan we niet meer halen want alles is maar tot vijf uur open. Dat is duidelijk de consequentie van het taalprobleem. Misschien heeft het aardige meisje het beneden wel verteld maar daar hebben wij niets van begrepen. 

We gaan weer verder  met onze sightseeing op de fiets. Nu rijden we naar het meer ten zuiden van Kunming dwars door de stad.  En het wordt steeds drukker. Er zijn mooie fietspaden in Kunming, ze lijken vaak op een  stoep, maar je mag er toch echt fietsen als er een fietsje op getekend staat. Gelukkig is het geen chinees teken.  Op de  autoweg zie je namelijk wel Chinese tekens staan en voor ons valt daar geen touw aan vast te knopen.
Het is een behoorlijk stuk zo dwars door de stad en om half vijf wordt het steeds drukker.

De verkeersregels zijn hier heel eenvoudig. Niet! We zijn er niet achter welke betekenis oversteekplaatsen hier hebben. Ook verkeerslichten worden gewoon genegeerd. 
Als je een auto rijdt in China ben je een hele mijnheer en kijk je neer op iedereen die op een fiets moet rijden. Dat betekent dat je op een fiets nooit voorrang hebt en dat ze je je gewoon afsnijden als zij de hoek om gaan en jij rechtuit wilt. Het is een beetje een Russisch roulette om over te steken. Met een grote dosis geluk komen we telkens aan de overkant. Soms als we af moeten slaan stappen we maar af om lopend op een zebrapad over te steken en verder te rijden. Op de weg moeten we ook goed oppassen voor de bussen. Toen we vanmiddag net voorbij een bushalte reden stopte de bus bij de halte en reed ons gewoon klem. We stonden stil tussen bus en trottoir en tussen de in en uitstappende passagiers. Niemand die verbaasd opkeek trouwens.
We hebben trouwens wel bekijks hier met de fiets. Vandaag wilde een echtpaar heel graag met ons op de foto.  Morgen een dagje te voet het centrum van Kunming bekijken.