Port Dickson, 18 km lang stuk Goldcoast

Vol verwachting gingen we vanochtend op weg naar de ontbijtzaal. Bij de ingang stond een meisje die de ontbijtbonnetjes in ontvangst nam. Verder niemand te zien. Wat een saaie baan heb je dan. Maar wat schetst onze verbazing?? Grote bakken met verschillende warme gerechten staan klaar. Alsof ze 100 man verwachten. Nou zijn wij niet de moeilijksten en ook wel wat gewend in Azië maar soep en andere pittige gerechten krijgen wij echt niet weg ‘s ochtend vroeg. Overal kan er als we het vragen wel een eitje worden gebakken. Ik (Fabienne) vraag aan de enige ober of we ‘two fried eggs, baked on both sides’ kunnen krijgen. Hij kan dat niet zelf beslissen en vraagt het aan de chef keuken. Die komt naar buiten en zegt: “Eggs no have”. “ You don’t have eggs?”, vraag ik met verbazing en ik zet mijn allervriendelijkste gezicht op. Maar nee hoor, onmogelijke vraag. “Eggs no have today”. OK en ik druip af. Dan maar toast met jam en er staat wat fruit. Zelf hadden we nog yoghurt gekocht. Hans probeert nog een gekookt ei, maar als hij het kapje eraf wil tikken is het alleen maar snot. 

Als we weggaan is er nog geen andere hotelgast te bekennen. 

Wel zo makkelijk dat onze fietsen op de gang voor onze kamers (op de 6e verdieping) staan. Zo hoeven we niet zo ver te lopen met onze tassen. We tuigen onze fietsen op en rijden een voor een in de lift met de tassen al aan de fiets. Wel een beetje een gek gezicht als je zo met je fiets uit de lift rijdt, langs de lobby en dan zo naar buiten. 

We hebben vandaag een kleine 80 km voor de boeg en we gaan naar PD of wel Port Dickson, ook zo’n Goldcoast-achtig kuststrook, maar nu met maar liefst 18 km strand!! Dat moet goed komen. In ons boekje staan een paar aanraders van hotels. Het is vandaag een erg leuke route: kleine weggetjes door plantages en kampungs. We zien ook weer regelmatig apen. We hebben heel veel aanwijzingen die we moeten volgen: links, rechts, rechtdoor, langs dit, langs dat, blaadje omslaan en weer verder. Het is zo wel opletten geblazen, maar we lezen allebei, en de GPS als back-up is superhandig. Zodra we verkeerd rijden, zien we dat meteen op de GPS.  Het is zo jammer van de mooie natuur dat de Maleisiërs hun afval waar ze ook zijn of staan,  op de grond laten vallen. We komen langs mooie kleine nieuwe woonwijken die er echt heel fraai, schoon en opgeruimd uitzien, maar nog geen 100 m verder ligt het afval, waarschijnlijk van die mooie wijk, zo langs de straat. Als het maar net om de hoek ligt, dan zie het tenslotte niet meer. Er zijn ook wel grote afvalcontainers maar ook daar ligt meer naast dan er in zit. We blijven ons verwonderen.

Halverwege houdt de weg ineens op en moeten we weer met een klein pontje naar de overkant van de rivier. De pont met slechts 1 passagier vaart net weg en is twee meter van de kade. De ferryman zet de ferry voor ons even in zijn achteruit we kunnen meteen mee. Wat een aardige man. Het schiet vandaag lekker op en we besluiten om maar meteen door te rijden naar PD en dan daar te lunchen. Voordat we langs de lange rij van hotels gaan fietsen om er eentje uit te kiezen eten we snel wat. Aan het begin van PD valt ons oog op een mooi nieuw gebouw. Zou dat een hotel zijn? Toch maar even gaan kijken en ja hoor het is een hotel. Ik ga even een kamer bekijken en het ziet er inderdaad prachtig uit en ook allemaal nog erg nieuw. Tja, wat zullen we doen? Dit is nog maar het begin en PD heeft misschien nog wel veel meer te bieden en een leuk centrum. Het is nog vroeg en we rijden toch nog maar even door. Inmiddels zijn we gepokt en gemazeld met al onze hotelervaringen. In het boekje staat er eentje genoemd die wel wat duurder is maar echt heel prachtig moet zijn. Wij ernaar toe. Wij parkeren onze fietsen netjes naast elkaar, maar ook hier vindt een bewaker, uiteraard in uniform, dat we ze niet recht maar schuin moeten zetten. OK, dan zetten we ze een beetje schuin. Wat blijkt bij de receptie: alleen de allerduurste huisjes zijn beschikbaar voor omgerekend 100 euro per nacht. De andere kamers worden toevallig net gerenoveerd en zijn niet beschikbaar. Goh, die is goed, die smoes hadden we nog niet gehoord. We zien en horen nergens verbouwingsgeluiden. Dan, hup naar het hotel aan de overkant. Weliswaar geen eigen strand maar wel een mooi zwembad. “Can we see the room?”.

“Not possible, we do not have a showroom”. “Showroom? Ok, but I only want to see our room, to see what I get”. Nee hoor, drie dames achter de balie zijn onverbiddelijk. We kunnen plaatjes kijken. Ja, die prachtige plaatje die kennen we hier. Of het zijn foto’s die twintig jaar geleden zijn gemaakt of ze zijn heel handig met photoshop. “ OK, bye, bye, we go”.

Dan mogen we wel ineens de hotelkamer zien. Maar daar worden we niet heel erg vrolijk van. We besluiten om een paar km terug te fietsen naar het nieuwe hotel. 

‘s middags liggen we heerlijk te luieren aan het zwembad op de derde etage en kijken zo uit over de zee.

Tegenover het hotel zit een groot Chinees Seafood restaurant. Daar gaan we vanavond eten. Het is een giga groot restaurant. Een soort Chinese Van der Valk. Voor de deur staan grote touringcars. De hele horde mensen is net klaar met eten en we komen in een grote ruimte met ronde tafels met vieze borden en restanten met eten. Een paar man is alles aan het opruimen. Voor ons maken ze keurig snel een tafeltje vrij. Op advies van een van de aardige obers kiezen we voor een vis. Geen idee wat het is, maar volgens de ober is het een soort zeebaars. Het smaakt in ieder geval heerlijk.

Port Dickson is overigens in 1885 ‘ontdekt’ door een Brit. Het was toen een kolenbranderplaatsje. Het werd latrr een havenstad met een aansluiting op het spoornet. Nu is het vooral een toeristenplaats, geliefd bij weekendgasten uit Maleisië. Westerse toeristen zie je hier nauwelijks.  Bij helder weer kun je hier Sumatra zien, nou ja een eilandje voor Sumatra dat officieel bij Sumatra hoort. Dit stuk zee maakt deel uit van de straat van Malakka en is 40 km breed. 

Morgen gaan we naar Malakka en daar blijven we twee nachten. In Malakka schijnt veel te zien te zijn van de geschiedenis van de Hollanders en de Portugezen.