Halong Bay

We staan vroeg op want we worden om 08:00 opgehaald. En inderdaad precies om 08:00 staat onze chauffeur klaar. Ons enthousiasme over het weer na gisteren wordt weer wat getemperd als we de weersverwachting zien. Bewolkt, kans op regen en 22 graden. Als de chauffeur iedereen heeft opgehaald zitten we met z’n achten in het busje. De anderen komen uit Nieuw-Zeeland en Engeland. Het is ongeveer vier uur rijden en we hopen eigenlijk dat het weer daar beter zal zijn.
Om 12:00 uur rijden we de haven van Halong Bay binnen. Halong Bay bestaat uit 1969 kleine puntige eilandjes die uit de zee oprijzen. Iedereen heeft vast wel eens een foto daarvan gezien. Het hele gebied is een Unesco werelderfgoed. 

We worden al opgewacht. Een hostess verwelkomt ons met een kopje thee en zegt dat we even moeten wachten op onze butler (ja echt waar)die zo met ons aan boord zal gaan. Even later lopen we met nog een Nederlands stel (Hendrik en Gemma)naar onze boot. De anderen uit het busje gaan bij één van de andere boten aan boord en wat liggen hier ontzettend veel boten. Het is een boot die wel een likje verf kan gebruiken, dus ik (Hans) vermoed dat ik zo meteen maar even vraag waar de reddingsvesten liggen. Eenmaal op de boot zijn we echt verrast. De binnenkant correspondeert helemaal niet met de buitenkant. Onze cabin is geweldig mooi. We hebben een ruime hut met prachtige badkamer. We hebben zelfs een balkonnetje.
We zijn maar met zijn vieren op de boot. Er zijn acht bemanningsleden! Tjonge wat een luxe. Er zijn trouwens maar drie kamers op de boot.

We starten met een welkomstdrankje en we varen al snel uit. Even later krijgen we een vijfgangenlunch. We waren net een paar kilootjes kwijt van het fietsen, maar zo komt het er wel heel snel weer aan. Onze gids legt het programma uit voor vandaag. Zijn naam is Nguyen, en praat Engels maar vraag niet hoe. Hij is heel slecht te verstaan, maar zegt gelukkig alles twee keer. We begrijpen het dan nog heel vaak niet wat hij zegt. Hij doet wel erg zijn best om het ons naar de zin te maken. “Yesterday it was very froggy”, verstaan we, “but today you are lucky. No froggy”. “Hè wat bedoelt hij nou met die kikkers?”, denken we en ineens snappen we het. Hij bedoelt ‘foggy’, mistig dus. Ja leuk, vertel ons wat over de Vietnamese mist. We hebben afgelopen vier weken niks anders gezien dan mist, mist en nog eens mist. Als het een keer in Strijen mistig is, dan denken we meteen aan Vietnam. 

Na de lunch gaan we een grot bezoeken. Ons schip vaart tussen alle eilandjes door naar de ingang van de grot. Het uitzicht is fenomenaal, zo veel eilandjes waar we tussendoor varen. Nu hebben we afgelopen jaar besloten om nooit meer een grot te bezoeken omdat die dingen altijd tegen vallen, maar we moeten zeggen deze grot is zeker de moeite waard. Mooi uitgelicht en een prachtig spektakel van stalagnieten en stalagtieten. En zoals altijd in zulke grotten wijst de gids allerlei figuren aan van druipsteen: een aap, een gezicht, twee voeten die uit het dak bengelen. Met een beetje fantasie kun je van alles bedenken. We lopen er op ons gemak doorheen en zijn bijna de enige bezoekers op dit moment. Na de grot kunnen we een stukje kajakken of met een bamboeboot varen en dan worden we door iemand geroeid. Nou is mijn eerdere ervaring met een kajak niet heel positief, want ik kukel al bijna in het water als in miet stappen, dus we kiezen voor een veilig bamboebootje. We varen langs een drijvend dorp en begrijpen niet dat mensen zo kunnen leven. Hun huisje is kleiner dan ons tuinhuisje. Hun leven bestaat uit vissen en mensen rondvaren langs hun eigen huisjes. Er leven hier 300 mensen, waarvan 50 mensen de hele dag toeristen rondvaren. De andere mensen leven van de visvangst. We zien zelfs een piepklein schooltje en elk huisje dat drijft op plastic tonnen heeft een hond. We vragen aan onze butler wat die honden hier doen. Ze zijn voor de bewaking er willen namelijk wel eens slangen vanuit bergen komen en omhoog kruipen. 

Als we terug zijn op de boot varen we richting volle zee. Onze gids vertelt dat het van half zes happy hour is en dat we om zeven uur aan tafel kunnen voor het diner. Om half zeven krijgen we nog een cooking clinic en leren we Vietnamese springrolls maken. Het is leuk dat onze butler er bij vertelt hoe de springroll is ontstaan en hoe die wordt gemaakt. De letterlijk berekening is eigen ‘lenterol’. Er gaan namelijk veel kleurrijke gerechten in en die gerechten meng je in kom en dat ziet er kleurrijk uit, net als de lente. We rollen de springrolls zelf in rijstpapier en even later kunnen we in de keuken kijken hoe ze worden gebakken. Het omdraaien met chopsticks valt nog niet mee. Wel leuk om thuis uit te proberen als we eters krijgen. 

Om precies zeven uur start ons vijfgangen menu. We zijn allemaal verrast als we starten met oesters en garnalen. Wat een heerlijk menu zeg. Alles wordt keurig opgediend en smaakt verrukkelijk. Na het eten krijgen we nog de gelegenheid om inktvissen te vangen. De schipper heeft een sterke lamp op het water gericht waardoor de inktvissen bijna uit het water te scheppen zijn. Met een stuk bamboe, een stuk nylon en een haak halen we de inktvissen een voor een naar boven. Laten we maar stoppen want ik heb het idee dat we ze morgen zelf op moeten eten.
We gaan om 10:00 uur maar naar bed want onze butler heeft aangegeven dat we morgen om 06:15 uur op het bovendek worden verwacht voor een cursus Tai chi. Om 06:15??? Vraag ik hem nog omdat ik denk dat ik hem verkeerd heb verstaan. Yes 06:15 sir.
De boot ligt vanaf de lunch al voor anker ergens in een baai. Wij zitten op ons balkon en staren over het water. Het is heerlijk weer om buiten te zitten. Het is zwoel en er staat geen wind. In de verte zien we andere lichtjes dobberen. We gaan net voor middernacht naar bed want morgen moet ik fit zijn voor mijn eerste Tai Chi les…